Wanneer God gaat verlossen…

(…) 15 Bovendien gelastte de ​koning​ de Hebreeuwse vroedvrouwen, Sifra en Pua geheten, het volgende: 16 ‘Als u de Hebreeuwse vrouwen bij de bevalling helpt, let dan goed op het geslacht van het ​kind. Als het een jongen is, moet u hem doden; is het een meisje, dan mag ze blijven leven.’ 17 Maar de vroedvrouwen hadden ​ontzag​ voor God en deden niet wat de ​koning​ van Egypte​ hun had opgedragen: ze lieten de jongetjes in leven. 18 Daarom ontbood de ​koning​ de vroedvrouwen… (Uit Exodus 1)

(…) …en deden niet wat de koning van Egypte hun had opgedragen. (vs. 17)

(…) Maar dan komt er in Egypte een nieuwe koning, die Jozef niet gekend heeft. Zoals er ook altijd mensen zijn die de heilsgeschiedenis niet meer kennen, totdat ze helemaal verdwenen is uit het collectief geheugen. En wie die heilsgeschiedenis, wie ‘Jozef niet meer kent, kent ook de God van Jozef niet meer. En dan treedt er een doemscenario in werking: angst en achterdocht voor vreemdelingen, een vijandbeeld wordt geschapen. De talrijke Israëlieten worden ineens als bedreigend ervaren. Dan dooft het licht, de duisternis treedt in…

(…) De angst voor vreemdelingen verspreidt zich als een virus. Het hele rijk wordt geïnfecteerd en er worden maatregelen genomen om ‘het vreemdelingenprobleem’ op te lossen. Van uitbuiting en mishandeling gaat het spoedig over op de ultieme maatregel: moord. Iedereen dient mee te werken aan de verordeningen. Zelfs vroedvrouwen moeten nu een rol spelen in het terreurprogramma. Maar zelfs in de meest duistere tijd van de geschiedenis vinden we mensen die God meer gehoorzamen dan welke tiran ook. Het kan zo donker niet zijn, of we komen wel een mens tegen die trouw blijft aan de God van Jozef en het gebod van de farao durft te trotseren. Deze vroedvrouwen zijn dan ware lichtdragers in een wereld vol duisternis. Ze zijn een schakeltje in Gods reddingsplan. Wie zou hen ooit vergeten!

(…) Toen ze (Jochebed – (1)) geen kans zag haar zoon nog langer verborgen te houden, nam ze een mand van ​papyrus, bestreek die met pek en teer, legde het ​kind​ erin en zette de mand tussen het riet langs de oever van de ​Nijl. 4 De zuster van het ​kind​ ging een eind verderop staan, om te zien wat er met hem zou gebeuren.

(…) 10 Toen het kind groot genoeg was, bracht ze het naar de dochter van de ​farao. Deze nam het ​kind​ aan als haar eigen zoon. Ze noemde hem ​Mozes, ‘want,’ zei ze, ‘ik heb hem uit het water gehaald.’ (Uit Exodus 2)

(1) Bij het zoeken op internet was de naam van de moeder van Mozes zo gauw niet te vinden in ‘de biografiën’ van Mozes… Typerend?!

Bron tekst:  Bijbels Dagboek – Dag in dag uit 2018 – 2-3 februari – Leger des Heils | Ark Media

Bron afbeelding:  YouTube – Audio Video Bible