‘En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid tot in eeuwigheid. Amen.‘ (Uit Matteüs 6 vers 13)

Geciteerd 1a: Was Paulus in de ban was van een kwade geest, voordat hij christen werd? De Amerikaanse spreker Ken Fish (1) sluit het niet uit: ‘Zoals hij tekeer ging, dat lijkt wel demonisch.’
Fish was hoofdspreker op de conferentie There is More die onlangs plaatsvond in Ede. Hij nam de ruim duizend bezoekers mee in een massabevrijdingssessie. Maar wel nadat hij eerst uitgebreid onderwijs had gegeven over hoe mensen gebonden kunnen raken aan het duister en dit kunnen herkennen.

Geciteerd 1b: ‘In Europa is de invloed van kwade machten weg gepsychologiseerd’, meent Fish. Hij was uitgenodigd als spreker omdat hij genezing, zowel fysiek als psychisch, met bevrijding van demonen combineert.
Organisator en protestants theoloog Hans Maat legt uit dat demonie vaak wordt verward met bezetenheid. ‘Maar dit is niet per definitie het geval. Een christen kan ook gebonden zijn door kwade machten, terwijl hij niet bezeten is.’
Dit uit zich bijvoorbeeld in verslavingen, religieuze patronen of een verwonde ziel, zegt hij. Hij benadrukt tegelijk dat niet achter elke ziekte of depressie demonische activiteit zit.

Geciteerd 1c: Maat is zelf geïnspireerd door de hervormde voorganger W.C. van Dam, pionier op het gebied van geestelijke bevrijding binnen het pastoraat. (…) Bevrijding ziet er vaak spectaculair uit. Mensen vallen op de grond of schreeuwen het uit nadat ze worden aangeraakt. Soms worden de beelden hiervan op sociale media gedeeld. ‘Je hoort bij ons ook wel gegil, maar we geven minder ruimte aan demonen omdat we ze niet nodeloos laten manifesteren.’ In een massa bevrijdingssessie worden geestelijke machten stuk voor stuk benoemd en weggestuurd. ‘Als er wel geschreeuwd wordt, dan lost het ministry team dit snel op. Het is een stuk minder eng geworden’, beschrijft Maat.

(1) Ken Fish theoloog, historicus en econoom. Ken Fish komt uit Los Angeles en studeerde onder andere geschiedenis en filosofie van religie. Fish werkte jarenlang als bedrijfseconoom voor grote internationale organisaties. Vervolgens werkte hij samen met John Wimber bij Vineyard Ministries International. In 2010 richtte hij Orbis Ministries op en heeft een internationale bediening als spreker met een nadruk op bevrijding.

Opgemerkt 1: Was Luther met zijn aanvechtingen die hem geestelijk en lichamelijk in het klooster herhaaldelijk op de rand van de afgrond brachten in de ban van een kwade geest? Of was het opgenomen in Gods plan met zijn leven? Hadden zijn tijdgenoten een geestelijk bevrijding voor hem (en anderen) moeten organiseren? Luther leidde in het klooster – menselijk gezien – een heilig leven. De voedingsbron voor zijn aanvechtingen zal toch wel gelegen hebben in het feit dat hij besefte op allerlei manier toch nog een zondaar te zijn in gedachten en fantasieën, maar ook met woorden en daden. Hoe kon je daarmee verschijnen voor God?

Geciteerd 2: Het spreken over een vrolijke ruil, dat Christus door de schuld van de mens over te nemen Zelf ‘onrechtvaardig en zondaar wordt’ (2 Korintiërs 5 vers 21) – het riep onmiddellijk verontrusting wakker -, is ook bij Staupitz te vinden. Maar de consequentie die Staupitz daaruit trok, week van die van Luther af: de gelovige bevrijd van de last der zonden, zal nu ook werkelijk vrede vinden. Zijn nieuwe status van rechtvaardigheid is waarneembaar, een zoet voorgerecht van de eeuwigheid.
In tegenstelling daarmee ervaart Luther concreet de toename van de macht van de duivel, die, uitgedaagd door het evangelie van de vrolijke ruil, zijn aanvallen direct richt op de gelovigen. Tegenover de vreemde gerechtigheid van Christus beroept de duivel zich op Mozes en zijn ‘Tien Geboden’, kweekt gewetensnood, eist goede werken en drijft onophoudelijk het geweten ertoe aan de toorn van God te stillen. De ‘vrolijke ruil’ waarover Luther spreekt, leidt niet tot zoete ervaringen, want in de strijd met de duivel is er geen rust, geen vrede en geen aantoonbaar (!) succes. (…) Voor Luther zijn ‘zuchten en weggerukt worden’ de proefondervindelijke begrippen voor het samengaan van vrede en ellende. De vrede is doortrokken van de gruwelijke werkelijkheid van de macht van de duivel – ‘simul gemitus et raptus’.

Opgemerkt 2: Geven de brieven van de apostelen en m.n. ook de brief van Jakobus ons niet alle (!) reden om genezing en zo nodig schuld belijden en dus de (pastorale) zorg voor elkaar binnen de ‘eigen’ gemeente te houden. Er is werkelijk geen enkele Bijbelse reden om ons daar vanuit organisaties en door hen opgezette conferenties te moeten laten ondersteunen! Of de Heilige Geest zou niet meer zonder zulke organisaties en conferenties kunnen. Maar dat zullen we ons niet laten aanpraten!

> Leestips: Jakobus 5 : 13-20.

> Lees ook deze blog over de aanvechtingen waar Maarten Luther mee te maken had: ‘onomstotelijke woorden over ons heil‘

Opgemerkt 3: Uit eigen ervaring wil ik nog het volgende zeggen. Toen wij op vrijdagavond 20 maart 2014 ons 35-jarig huwelijk hadden gevierd, schreef ik dag erna aan kinderen en ook aan een broeder en zuster die aanwezig waren bij die viering een ‘verantwoordings-email’*, waarin ik hen wees op de Doop als het moment in mijn leven waarop God mij persoonlijk had toegesproken en ook aan mij al Zijn beloften vast en zeker had bevestigd, en op grond waarvan ik mijzelf kon zien en aanvaarden als een kind van God. In die email schreef ik aan die broeder en zuster ook nog wat persoonlijke woorden ter bemoediging, namelijk dat de Doop hen daarom toch ook een vast vertrouwen kon geven wat hun eigen kinderen betreft.
Deze broeder en zuster hadden die viering op vrijdagavond ook bijgewoond en hadden met ons en onze kinderen en kleinkinderen ook meegedaan aan het diner in een restaurant in Veenendaal. Ze zullen met verwondering – en die broeder beslist ook met jaloersheid! – hebben toegezien in wat voor eenvoudige en blijde sfeer wij met al onze kinderen en kleinkinderen dit huwelijksjubileum daar vierden. Jaloersheid – want toen wij de week daarop bij hen op bezoek gingen, toen kreeg ik van de echtgenote van die broeder voor de voeten geworpen dat ze helemaal niet blij waren met die ongeloofwaardige email van mij, en dat ik me maar eens moest afvragen of het niet de boze was die mij het schrijven van die verantwoordingsbrief had ingegeven…
Dat die jaloerse broeder niet zelf, maar zijn echtgenote mij dat voor de voeten liet werpen, dat moet alles te maken hebben gehad met ‘gaat deze zondaar-broeder (die ik de afgelopen jaren steeds weer de les gelezen heb) mij/ons nu de les lezen over onze kinderen’? Ons ermee confronteren dat wij niet zo’n mooi gezin hebben – ondanks alle moeite in zijn huwelijk en gezin waarvan hij o.i. de oorzaak was – als hij?

Opgemerkt 4: Het kan niet anders dan dat de betreffende broeder z’n echtgenote naar aanleiding van die viering in het restaurant en de ‘verantwoordingsemail’ van mij heeft gezegd: Nou, ik wil je over hem dan nu toch eens wat vertellen wat jij niet wist, maar wat ik eerder van hem gehoord heb. Want anders vallen die woorden (beschuldiging) van zijn echtgenote en haar/hun plotseling uiterst negatieve houding naar mij (vanwege die email) werkelijk op geen enkele manier te verklaren. Maar wat deze broeder van mij gehoord had, dat sloeg op een situatie van 16 jaar terug (mei 1998) waarvan ik later (in 2012 meen ik) – vanwege mijn wanhoop en uitputting – toch iets gezegd heb, maar zonder hem het hele verhaal te willen vertellen – en daar is hij dus, na de viering op 14 maart 2014 en na het ontvangen van mijn email op boosaardige wijze mee aan de haal/slag gegaan. Ik kon in hun ogen werkelijk niets goeds meer doen! En ze sleepten Yvonne en de kinderen daarin mee. En later ook nog het betrokken pastoraat en zelfs mijn familie kozen toen de kant van al die ‘tegenpartijders’ in ons huis en in onze gemeente. En dat dus op basis van ‘demonisering’ van mijn persoon op grond van een uitlating waarvan hij het fijne niet wist en nog altijd niet weet – niet weten wil! Want in mei 2014 (!) verbrak hij alle contact met mij en alle pogingen om met hem nog in gesprek te komen werden door hem geblokkeerd. En hij schuwde niet de lelijkste verdachtmakingen over mijn persoon naar anderen te communiceren. En in 2015 stelde hij z’n huis open voor geheime bijeenkomsten waarin een huwelijksdwangbrief werd opgesteld waarin mijn persoon op straffe van complete sociale isolatie een aantal totaal absurde eisen werden gesteld.

Opgemerkt slot: Waarvan akte maar weer! Met natuurlijk de hoop en het gebed dat vrouw en kinderen en betreffende broeders en zuster tot bezinning en inzicht en dus ook tot schuld erkennen en belijden en verzoening zullen komen. Dat ze de influisteringen van de boze niet meer zullen geloven en opvolgen, maar dat ze wat de Heilige Geest ons voorhoudt en leert in praktijk zullen gaan brengen. Daar hebben we geen duivel uitdrijvers bij nodig!

Bron citaten 1a-c: ND Geloof – ‘Amerikaanse spreker Fish biedt onderwijs over bevrijding van kwaad. ‘Europa ontkent geestelijke strijd’’ – door Laura Dijkhuizen
Bron citaat 2: ‘Luther – mens tussen God en duivel – Hoofdstuk VI De aangevochten reformator’ – door Heiko A. Oberman (1930-2001)

Bron afbeelding: The James Method