‘Here, ik heb de tijding aangaande U vernomen,
ik ben, Here, met vreze voor uw werk vervuld;
roep het in het leven in de loop der jaren,
maak het openbaar in de loop der jaren;
gedenk in de toorn aan ontfermen!‘
(Habakuk 3 : 2 – NBG51 – ‘Het gebed van de profeet’)

Gods ontferming hult zich in toorn

Lezen: Habakuk 3.

Geciteerd 1: Wij hebben gezien (bespreking van Habakuk in eerdere afleveringen – AJ) hoe de profeet op de rechte plaats kwam. Al zijn bekommernissen hébben zich opgelost in de ene bekommernis omtrent ‘het werk Gods‘. Hij vraagt niet o.m de afwending van het oordeel, maar dat de Heere Zijn genadewerk in stand mag houden.

Habakuk is bekommerd over het werk Gods. Zijn gebed is: „Uw werk, o Heere behoud dat in het leven.“* Hij besluit dat gebed om de instandhouding van het werk van Gods genade in en met Israël met de bede: „gedenk in de toorn aan ontfermen.” Hoe is dit nu mogelijk? Hoe kan God in het midden van Zijn toorn aan ontferming denken? Toch vraagt de profeet dit.

De profeet Habakuk wist hoe God in toorn Zich ontfermt. Hij kende het geheim van de verzoening. Hij wist hoe God over de zonde kon toornen en tegelijk zich over de zondaar ontfermen. (1)
In Christus gedenkt God in de toorn aan Zijn ontferming.
Op Golgotha zien wij de toorn van God tegen de zonde geopenbaard, maar wij zien tegelijk Gods ontferming over de verloren en schuldige zondaar in het heerlijkste licht geplaatst.
Er is liefde en ontferming in het midden van deze toorn.

Wat is dat een geheim!
Wat een zaligheid om dit geheim te kennen. Habakuk kende dat geheim.

De profeet had in het midden van Gods toorn in Christus ontferming gevonden. Gods ontferming is maar niet iets goedkoops. Zij schijnt in het midden van de toorn. Wat hebben wij het rechte gezicht op Gods toorn verloren!
De God van de Bijbel is een God, Die over de zonde toornt.
Hoe ver is deze Bijbelse gedachte verwijderd van de opvatting van velen die God niet anders willen zien als de lieve en goede God, Die maar met Zich laat sollen en Die men overal voor gebruiken kan.

„Onze God“, zo zegt de apostel, „is een verterend vuur.” God toornt over de zonde!
In de ware schuldovertuiging wordt dit gevoeld. De toorn van God wordt dan iets reëels. Wat wij zingen in Psalm 38 wordt als beleving in het hart gevoeld:

Door Uw gramschap, fel ontstoken, is verbroken** Al mijn vlees en lichaamskracht. Rust noch vrede wordt gevonden, om mijn zonden, In mijn beend’ren, dag of nacht.

Het is vanwege een gebrek aan een waar gevoel van Gods toorn, dat Gods ontferming ons zo goedkoop voorkomt.

Ontferming is alleen een wonder voor de mens, die Gods toorn over zijn zonden heeft gevoeld en’ doorvoeld. Het licht is het lieflijkst als het uit de duisternis schijnt. Zo is ook ontferming het rijkst als zij uit de toorn oprijst.
Dit is de ervaring van de schuldverslagen zondaar. Hij vindt in de toorn ontferming. De schuldig, zondaar wordt het geheim bekendgemaakt hoe op Golgotha ontferming zich openbaart in toorn.

Dit is Gods ontferming. Het is Zijn toornen over de Borg Jezus Christus. Gods ontferming is het laten komen van het gericht over de Borg Christus Jezus. Zo manifesteert zich Gods ontferming.
Het gericht dat ons had moeten treffen, treft de Borg Jezus Christus. Dat is ontferming van de hoogste norm, dat is Gods ontferming.
Al het andere is maar door de mens verzonnen’ en ingebeelde ontferming. ontferming is te zien op Golgotha, want Gods ontferming hult zich in toorn.

~~~

(1) Zie over dit geheim ook deze blog: ‘Ondoorgrondelijk en onnaspeurlijk…‘

* Deze tekst staat op de grafsteen van mijn grootvader A. Janse.
** Geciteerd 2: De “Kerk aan het plein” in Voorthuizen. Dit kerkgebouw dateert van 1890. Het bood toen onderdak aan de gereformeerden in Voorthuizen die in 1886 met hun predikant dr. mr. Willem van den Bergh uit de Nederlandse Hervormde Kerk stapten en mede een aanzet gaven tot de Doleantie, waaruit de Gereformeerde Kerken in Nederland ontstonden. Op een gevelsteen boven de ingang staan woorden uit *Psalm 51 vers 19: „Een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God, niet verachten. Doe wel bij Zion naar Uw welbehagen. Bouw de muren van Jeruzalem op.”, waarmee ds. Van den Bergh in 1884 in Voorthuizen intrede deed. In 1927 werd een nieuwe gereformeerde kerk in gebruik genomen. Het oude kerkje werd daarna jarenlang gebruikt als schilderswerkplaats.

Bron citaat 1: Daniel (via Digibron) – ‘De profeet Habakuk (12)‘ – door ds. C. Harinck – Publicatiedatum 02-01-1976
Bron citaat 2: RD Kerk & religie – ‘Nieuwe gemeente Gkv/Ngk in historische kerk Voorthuizen‘ – van RD correspondent

Bron afbeelding:  Heartlight