‘Hierover valt nog veel te zeggen, maar het is moeilijk aan jullie uit te leggen, omdat jullie traag van begrip zijn geworden…’ (Uit Hebreeën 5 : 11-14 vers 11)

Geciteerd 1 (Hendrie van Maanen) (1): ‘Van de dalende doopcijfers, met name in Nederland en Engeland. In twintig jaar zijn die gehalveerd. Jongeren worden niet meer ingewijd in dat zingevingssysteem. De notie dat het christendom een betekenisvolle, troostrijke kracht is op sleutelmomenten in je leven, neemt af. In Nederland verdwijnen sacrale plekken, kerken, ook letterlijk.
Juist als je stevig wortelt in je eigen afkomst, dat kan ook een ‘ouderwets’ christelijk dorp zijn, kun je open en ontvankelijk zijn zonder van je sokken te worden geblazen. Dat zie ik bij mijn studenten.

Geciteerd 2 (HvM): ‘Sommigen vinden die (kerkelijke) afkalving bijna prettig, omdat dan alleen ‘ware gelovigen’ overblijven. Daar ben ik het totaal niet mee eens. Met name protestanten onderschatten te veel dat de kerk meer is dan een club van ware gelovigen.

Opgemerkt (AJ): In kringen waar men kinderen doopt maar hun Doop niet werkelijk serieus neemt, daar werd een hele sociale structuur opgebouwd om de kinderen in het gareel van de kerk te houden met de hoop dat ze zichzelf nog eens een keertje een waar kind van God zouden kunnen en durven noemen. Die sociale structuur ligt inmiddels, dankzij de moderne media, ook vrijwel geheel aan duigen, al zijn er nog dorpjes die zich verzetten…

Opgemerkt (Jurie Van De Berg): Hé jammer weer!!
Kan een end met je meekomen maar je starre houding betreffende de doop is dan weer jammer!
Ik zie de kinderdoop en geloofsdoop prima naast elkaar staan.
In Bijbelse tijden deden ze ook niet moeilijk over een doop meer of minder.
Nee niets meebrengen!!
Maar om toch u nog even te prikkelen.
De doopouders brengen ook niets mee of in?

Opgemerkt (AJ): Ha, tegenwoordig hebben de doopouders nogal wat in te brengen. Wat mij betreft luisteren en zien we stilletjes toe wanneer er een kindje gedoopt wordt. Het is al meer dan genoeg dat wanneer ouders hun kind ten doop brengen in de gemeente, dat ze dan ja zeggen op de vragen die daar gesteld worden. Maar bij de Doop is onze Drie-enige God aan het Woord en ouders en kind mogen Hem altijd houden aan wat Hij daar gezegd heeft. Dat is een zaak van geloof. Net zo goed als Christus’ gemeente een zaak van geloof is, is de Doop dat ook.

Opgemerkt (JvdB): Het gaat mij niet eens om het liturgische of wanneer ouders het woord nemen. Nee het gaat mij om het hart van de ouders. Niet als een soort automatisme na belijdenis. Maar goed hierin kunnen we uren praten en niet tot elkaar komen.
De doop is niet zaligmakend dus waarom er zoveel twist over is?
Wellicht om ons af te houden van wat wel zaligmakend is.

Opgemerkt (AJ): Zo kan je een heel klein Bijbeltje overhouden, maar Paulus en de apostelen vonden het wel degelijk een heel belangrijk stuk van het Evangelie. Juist omdat mensen altijd weer iets zoeken om prat op te gaan tegenover elkaar. Zelfs op door wie ze gedoopt werden, zo blijkt in het eerste hoofdstuk van de brief aan de Korintiërs. Maar Paulus leert hen zien dat ze veel bescheidener zullen zijn als christenen. In de eerste vier hoofdstukken van die eerste brief en in de laatste drie hoofdstukken van de tweede brief onderwijst hij de gemeente zeer uitdrukkelijk daarover. Wijs niet op hoe geweldig anderen of jijzelf bent, jullie (en wij apostelen) staan als gedoopten, jong en oud, zwak begaafd of hooggeleerd naast elkaar als broeders en zusters in de Heer.

(1) Staat het christendom in Europa op het punt te verdwijnen? Docent Europese Cultuur Hendrie van Maanen (49) uit Ede is er niet gerust op. In een kleurrijk, rijk geïllustreerd boek maakt hij de balans op van tweeduizend jaar Europese, christelijke cultuur. Het wordt vrijdag gepresenteerd op een symposium aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Bron citaten: ND geloof – ‘Verdwijnt het christendom uit Europa? En wat dan? ‘Doopcijfers zijn in twintig jaar tijd gehalveerd’’ (1) – door Hilbrand Rozema

‘Span jullie in om door de samenbindende kracht van de vrede de eenheid te bewaren die de Geest jullie geeft: één Lichaam (de Kerk) en één Geest, zoals jullie één Hoop hebben op grond van jullie Roeping (door Evangelie verkondiging, Doop en geloof *), één Heer, één geloof, één Doop, één God en Vader van allen, Die boven allen, door allen en in allen is.’ (Uit Efeziërs 4 de verzen 3-5)

* Lees de hoofdstukken 1 t/m 4 van de eerste Korinthe brief en het zal duidelijk zijn waarom voor de gelovigen die volgorde altijd weer geldt: Jullie zijn gedoopt en daarom mogen ook jullie (nu) voortaan vast en zeker weten kinderen van God te zijn. Daarom kwam de vraag van Lydia ‘Als jullie (!) ervan overtuigd zijn dat ik geloof…’ voort uit een nog niet verstaan van haar Doop (en die van haar huisgenoten). Paulus en Silas namen helemaal niet de moeite om het geloof van haar en haar huisgenoten te taxeren. Ze schreven de wil – van haar en haar huisgenoten – om zich te laten dopen geheel toe aan het werk van de Heilige Geest. Dát zou hun vreugde zijn: God schonk ons de Doop en daar zullen we gelovig op wijzen onder elkaar. Even later kwam daar ook nog de gevangenbewaarder met zijn gedoopte huis bij in die prille gemeente van Filippi.

Bron afbeelding: HEBREWS | picture-verse-com