‘Om de mond van vijand en wraakgierige te doen verstommen…’
(Uit Psalm 8 uit vers 3)

Geciteerd: In de voorbije zeven jaar waren er in 60 van de 160 gemeenten uit de classis Delta spanningen of conflicten. In slechts een beperkt aantal gevallen ging het om wezenlijke of geloofsmatig inhoudelijke verschillen. Meestal ging het om ‘weerbarstige karakters, geleden pijn uit een wat verder verleden, of mensen met ‘rugzakjes’’. ‘Er zou al veel gewonnen zijn als mensen elkaar wat meer de ruimte gaven. Geef ruimte, want God geeft ruimte. Leef uit vergeving en laat anderen daaruit leven.’
Als de spanningen toch hoog oplopen, komen er colleges om de hoek kijken: het college voor de visitatie, het college van bezwaren en geschillen en die voor het opzicht. Van der Maas neemt geen blad voor de mond: ‘Het is niet goed voor de kerk en haar leden dat alle bestuurlijke en rechtsprekende colleges aangeven niet aan waarheidsvinding te doen’, schrijft hij. ‘Waarheid dient in de kerk, evenals rechtvaardigheid, vrede en trouw, een plek te hebben aan tafels van bestuur en rechtspraak.’
Van der Maas noemt in het boek de coronacrisis in een aantal opzichten ‘onthullend’. ‘Gelet op hun roeping is het goed als gemeenten zich afvragen of zij niet onevenredig veel aandacht, energie en tijd besteden aan de zondagse kerkgang’, is zijn stelling. De coronacrisis leidde tot veel creativiteit en inzet voor solidariteit, maar gaandeweg overviel hem ook het gevoel: ‘wat zijn we als kerk afhankelijk van die zondagse kerkdienst. Is dat werkelijk het ene en het alles waar het om draait? Hoe zou de Heer van de kerk hierover denken?’

Opgemerkt 1: Met dat gebrek aan waarheidsvinding heeft hij werkelijk een punt! Hoeveel christenen zijn daarin niet secuur en volgen daarmee de opvatting Pilatus: ‘Wat is waarheid?’. En zo kwam het ervan dat de (burgerlijke) rechterlijke macht onze Heer overleverde in de handen van Zijn vijanden, die wraakgierige mensen waren. Deze mensen hadden zich in Gods tempel (1) niet tot inzicht laten brengen…
(1) Zie hierbij Psalm 8, Psalm 73 en Johannes 7 : 37-59, 9 : 39-41 en Matteüs 21 : 14-17.

Opgemerkt 2: We zijn niet afhankelijk van de door een kerkenraad belegde en georganiseerde ‘eredienst’, maar wel van het samen onder de bediening van Gods Woord en van Doop en Avondmaal komen en om daar samen met onze kinderen onze Drie-enige God te loven en te danken en te (aan)bidden – zie o.a. de oproep in Hebreeën 10 : 24-25.

‘Toen kwamen er in de tempel blinden en verlamden naar Hem toe, en Hij genas hen*. De hogepriesters en de Schriftgeleerden zagen welke wonderen Hij verrichtte en hoorden de kinderen in de tempel “Hosanna voor de Zoon van David” roepen, en ze waren hoogst verontwaardigd. Ze gingen Hem vragen: “Hoort U wat ze zeggen?” En Jezus antwoordde hun: “Jazeker! Hebben jullie dan nooit gelezen: Door de mond van kinderen en zuigelingen hebt U Zich een loflied laten zingen”?”. Zo liet Hij hen staan…‘ (Uit Matteüs 21 de verzen 14-17)
* Zie hierbij Johannes 9 : 39-41.

Bron citaat: ND Geloof – ‘Lessen van een classispredikant: ‘Investeer in nieuwe kerkvormen en durf ook te snoeien’’ – door Koos van Noppen

‘Uit de mond van kinderen en zuigelingen hebt U sterkte gegrondvest,
Uw tegenstanders ten spijt…‘ (Uit Psalm 8 uit vers 3)

Bron afbeelding: The Graceful Chapter
|