Geciteerd: We mogen van Christus geen ‘Mozes’ maken! Alsof Christus niet meer deed dan leren en een voorbeeld geven, zoals andere heiligen ook doen – alsof het Evangelie een leer- of wetboek zou zijn. Daarom zullen we het woord, het werk en het lijden van Christus op twee manieren verstaan: eenmaal als een gegeven voorbeeld, dat we zullen navolgen en beoefenen, zoals Petrus zegt: ‘Christus heeft voor ons geleden en ons een voorbeeld nagelaten’ (1 Petrus 2 : 21). Dat wil zeggen: als we zien dat Hij bidt, vast en de mensen liefdevol helpt, dat we dan zelf ook zo handelen wat onze naaste betreft. Dit is echter nog maar het geringste deel van het Evangelie. Hierom zou het zelfs nog geen Evangelie kunnen heten. Daarmee is Christus ons immers niet nuttiger dan een andere heilige. Om het maar kort te zeggen: hiervan [alleen navolging van een goed voorbeeld zonder Christus als onze Redder te aanvaarden en bezitten door het geloof] komen geen christenen maar huichelaars. Deze prediking (van Christus navolgen zonder Christus je bezit te weten door het geloof] is evenwel al voor langere tijd als de beste manier van preken aanvaard en in praktijk gebracht. Maar het behoort – Bijbels gezien en begrepen – heel wat hoger te komen met ons (in prediking en levenspraktijk). De grondleer van het Evangelie is namelijk: dat we Christus vóórdat we Hem als Voorbeeld aangrijpen, eerst gelovig aannemen en (er)kennen als de Gave en het Geschenk van God aan ieder van ons (in een gedoopte gemeente!) persoonlijk gegeven. Dus, als we zien en horen dat Hij iets doet of lijdt, dan mogen we niet twijfelen of Christus Zelf – met dit doen en lijden – is ons (persoonlijk) Eigendom. Dus zullen we ons zo op Hem verlaten, alsof we het zelf gedaan hadden, ja, alsof we zelf Christus zouden zijn. (…)
Daarover zegt de profeet: ‘Een Kind is ons geboren, een Zoon is aan ons gegeven’ (vgl. Jesaja 9 : 5). Is Hij aan ons gegeven? Dan moet Hij ons Eigendom zijn – op deze manier zullen wij Hem dan ook aannemen (1) als geheel aan ons gegeven (2).
Paulus zegt ook: ‘Hoe heeft Hij ons met Zijn Zoon niet alle dingen geschonken?’ (vgl. Romeinen 8 : 32). Kijk, wanneer we Christus zo geheel ontvangen als een Geschenk dat God aan ons geeft, en dat voor waar aannemen, dan zijn we christenen. Door dit geloof zijn we verlost van zonde, dood en hel en maakt dat we samen met Christus Overwinnaar(s) zijn. (3)
[Maarten Luther: Kirchenpostille 1522, Ein klein Unterricht, usw., vgl. WA 10.1.1, 10, 20 – 12, 10 onverkort]

* Waarmee synodes zouden kunnen heersen over de gewetens van de gelovigen – lees hierbij 1 Johannes 1 : 1-4..

(1) Door het geloof dat gewerkt is door de Heilige Geest, Die ook aan mij geschonken is (zie hierbij Johannes 1 : 12-13).
(2) Zo wil Hij ook helemaal aan ons Zich geven bij en door ons deelnemen aan het Avondmaal – zie Johannes 6 : 52-59!
(3) Zie Kolossenzen 2 : 12-15.

Leestips: Romeinen 8 : 28-39 (vers 32!) en 1 Johannes 2 : 18-29 (vers 20-21!).
En zie ook deze blog: ‘Over cultuur christendom en radicaal christendom…‘

Bron citaat: ‘Maarten Luther – Mijn enige troost – 365 dagen met de HC’ – Meditatie bij Zondag 23 vraag 60: ‘Hoe zijt gij rechtvaardig voor God’ – Samengesteld en vertaald door H.C. van Woerden sr. – Den Hertog uitgeverij (2015)

‘Kinderen, jullie zijn gezalfd door de Heilige, en jullie allen weten dat‘ (Uit 1 Johannes 2 vers 20).

Bron afbeelding: Heartlight-org