‘Toen merkte Petrus op: “Wie kan nu nog weigeren deze mensen water te dopen, nu ze net als wij de Heilige Geest hebben ontvangen?”‘ (Uit Handelingen 10 vers 47)

Geciteerd 1: Als doop en besnijdenis grotendeels hetzelfde zijn, lopen we hiertegen aan: Timotheüs is inderdaad niet gedoopt (net als Paulus), maar wel besneden, door Paulus zelf in Lystre in Galatia (Handelingen 16:3). Uit de brief aan de Galaten en uit Handelingen 15:1-2 leren we dat er hevige ruzies zijn ontstaan over de vraag of gelovigen uit de heidenen besneden moeten worden. Nee, zegt Paulus: de Griek Titus hoeft niet besneden te worden (Galaten 2:3). En dat bepalen de apostelen in Jeruzalem ook (Handelingen 15:24). Paulus keert terug en dit is zijn eerste actie op zijn nieuwe zendingsreis: „Hij nam en besneed hem (Timotheüs, RB), om der Joden wil, die in die plaatsen waren; want zij kenden allen zijn vader, dat hij een Griek was” (Handelingen 16:3).

Opgemerkt 1: Leest deze mr. drs. Robert Braskamp dan in een andere Bijbel? We lezen in Handelingen 9 : 18 ‘Meteen was het alsof er schellen van Paulus ogen vielen (na de handoplegging van Ananias); hij kon weer zien stond op en liet zich dopen.’ En in Handelingen 22 : 16, waar Ananias zegt: ‘Wat aarzel je nog, Paulus? Sta op, laat je dopen en je zonden wegwassen, terwijl je Zijn Naam aanroept.’
En wat Timoteüs betreft kunnen we aannemen dat hij gelijk met zijn moeder door Paulus of een van z’n medewerkers werd gedoopt. Lydia werd als gelovige vrouw – er staat dat ze God vereerde – ook met haar huis gedoopt. En Petrus doopte allen in het huis van Cornelius, nadat de Heilige Geest eerst op alle aanwezige uitgestort was (zie Handelingen 10 : 44-48) en ze gingen daarna niet eerst het Avondmaal vieren! Die Doop was voor hen later het onweerlegbare bewijs – niet die bijzondere uitstorting van de Heilige Geest of een Avondmaalsviering – dat ook zij nu met alle beloften en rechten en plichten in Christus’ gemeente waren ingelijfd. En hoe zou Timoteüs later de gemeenten de Doop hebben kunnen onderwijzen, naar het onderwijs dat Paulus daarover gegeven had en later ook opschreef in zijn brief aan de gemeente in Rome (zie Romeinen 6). En de Hebreeënbrief, die mogelijk een geschreven preek van Timoteüs is, daarin zegt de schrijver dat hij het onderwijs van de doop (leer over het dopen en de handoplegging en opstanding, zie Hebreeën 6 : 1-2) als eerste beginselen niet in deze preek/brief eerst nog weer ter sprake wil brengen…
En lees nog eens na wat we horen over de Doop in Galaten 3 : 27-29 en in Kolossenzen 2 : 9-15 en we kunnen nog wel meer Schriftplaatsen noemen.

Geciteerd 2: Ds. Van Ruitenburg benadrukt wat Calvijn goed aanvoelde: doop en besnijdenis functioneren beide als inwijdingsritueel. Daarom zegt hij: „In de optiek van baptisten zijn hun kinderen geen verbondskinderen.” Zoals gezegd laat ik de theologische betekenis van de doop verder links liggen. Maar ik wil nog wel een extra inzicht toevoegen: dat niet de doop maar het avondmaal de plaats van de besnijdenis inneemt.

Opgemerkt 2: Het vergoten bloed bij het Avondmaal herinnert ons niet aan het besnijdenisbloed van een zuigeling van acht dagen, maar aan het bloed van het Pesach-Lam dat voor ons geslacht werd.
Citaat: Er zijn verschillende gebruiken en speciale ingrediënten die bij dit pesachmaal horen. Er wordt een lam geslacht en het bloed van het dier wordt aan de deurposten gestreken. Zo gebeurde dat ook in de nacht waarin het volk werd bevrijd. In die nacht werden de eerstgeborenen van Egypte gedood.

Opgemerkt slot: Bij de besnijdenis gaat het dus niet om het bloed dat daar vloeit, maar om het aanbrengen van een niet meer terug te draaien teken aan het lichaam van een Joods jongetje of man. De Doop is ook een onuitwisbaar teken en zegel, maar dan voor het geloof.

Bron citaat RD opinie | Ingezonden: – ‘Niet doop maar avondmaal neemt plaats van besnijdenis in’ – door mr. drs. Robert Braskamp.

‘In Hem zijn jullie ook besneden, net door mensenhanden, maar met de besnijdenis van Christus, door het afleggen van het aardse lichaam. Toen jullie gedoopt werden zijn jullie immers met Hem begraven, en met Hem zijn jullie ook tot leven gewekt, omdat jullie geloven in de kracht van God die Hem uit de dood heeft opgewekt.‘ (Uit Kolossenzen 2 de verzen 11-12)

Bron afbeelding: SlidePlayer