‘Maar toen zijn de goedheid en de mensenliefde van God, onze Redder, openbaar geworden en Hij heeft ons gered, niet vanwege onze rechtvaardige daden, maar uit barmhartigheid. Hij heeft ons gered door het bad der wedergeboorte en de vernieuwende kracht van de Heilige Geest, Die Hij door Jezus Christus, onze Redder, rijkelijk over ons heeft uitgegoten. Zó zijn we als rechtvaardigen aangenomen en krijgen we deel aan het eeuwige leven waarop we hopen.‘ (Uit Titus 3 de verzen 4-7, lees ook nog vers 8!)

Geciteerd: „Ik discussieerde een keer met een baptist over Handelingen 2. Hij zei op mijn uitleg: „Maar ik ben geen theoloog.” Dan houdt de discussie op. Dat is te simplistisch gedacht.
”De doop zegt vier dingen: God kán zalig maken; Hij wíl zalig maken, in Zijn geopenbaarde wil; Hij zál zalig maken, namelijk de uitverkorenen; en: Hij hééft zalig gemaakt, namelijk de bekeerden. Ik kan niet zeggen dat God alle gedoopte kinderen zál zalig maken, maar wel dat Hij het kán en wíl.
Baptisten geloven dat misschien ook, maar hun kinderen missen het bewijs dat ze erbij horen. De doop is als een trouwring: op zichzelf doet die niets, maar het is een beeld en bewijs. Waar de kinderdoop in stand wordt gehouden, tellen kinderen mee. Baby’s opdragen, zoals baptisten doen, vind ik een zwakke poging om dat gemis recht te zetten.
We moeten onze kinderen als verbondskinderen opvoeden, zonder hun de indruk te geven dat ze al wedergeboren zijn. De doop herinnert aan Gods welwillendheid om zalig te maken.”

Opgemerkt vooraf: Blijven luisteren naar elkaar en dan nagaan in Gods Woord of het klopt wat iemand zegt. De ‘Berea-mentaliteit’…

Opgemerkt 1: Helaas spreekt ook deze GG-predikant niet naar het eenvoudige onderwijs van Gods Woord over de Doop. Gods verbond kan en zal ook pas ter sprake gebracht dienen te worden na het onderwijs over de Doop en de bediening van de Doop. Zoals Paulus de gedoopte gemeente in Efeze over het deelkrijgen aan de verbondssluitingen en de beloften die daarbij horen onderwees met zijn woorden in Efeziërs 2.

Opgemerkt 2: Laten we de Joden op het Pinksterfeest en de heidense Korintiërs die zich lieten dopen maar als voorbeeld nemen. Het was de kracht van de Heilige Geest die de mensen daar bracht onder de verkondiging van de apostelen – dat was op geen enkele manier toevallig, denk bijv. ook aan de Ethiopiër aan wie Filippus het Evangelie ‘moest’ verkondigen, niets werd door de Heilige Geest aan het toeval overgelaten, ook het arriveren bij een plaats met veel water niet! – en het was de kracht van de Heilige Geest – niet de welbespraaktheid en hoeveelheid Bijbelteksten waarmee de apostelen kwamen aanzetten! – die de mensen bewoog om zich te laten dopen – en mogelijk haalden ze eerst nog hun vrouw en kinderen erbij om die gelijk ook te laten dopen. Petrus laat die uitnodiging uitdrukkelijk horen in Handelingen 2 : 39 en daarbij doelde hij op de belofte die de profeet Joël had laten horen en waarover hij even daarvoor gesproken had (zie Handelingen 2 : 16-21).

Opgemerkt 3: De Doop is het bad der wedergeboorte en alle dopelingen – jong en oud – ontvangen daarom vast en zeker allemaal de Heilige Geest naar Gods belofte. Natuurlijk moesten en moeten al die dopelingen zich dan wel stellen onder het getuigenis en het onderwijs van de apostelen, waarvan onze Heer gezegd heeft dat Hij met dat getuigenis en onderwijs zal zijn tot aan het einde van de wereld – dus tot aan Zijn wederkomst. De dopelingen in Jeruzalem en de dopelingen in Korinthe en ook die in Filippi, die moesten dus niet eerst catechisatie met Dooponderwijs volgen, nee ze werden gedoopt en daarna moesten ze als zuigelingen het ‘melk-onderwijs’ van de apostelen en hun medewerkers ontvangen en dat dus niet om daarna pas eerst nog wedergeboren te worden. Nee, door het bijwonen van de samenkomsten waar de apostelen en hun medewerkers de dopelingen onderwezen en met hen de maaltijden van de Heer gebruikten, daar was de Heilige Geest naar Zijn belofte aan het werk in de harten van de hoorders om hen te leren wat het is om een nieuw leven te leiden.

Opgemerkt 4: Paulus heeft de gemeente te Rome (en daarmee ook andere gemeenten en ook ons) ook nog weer het Doop-onderwijs laten horen in Romeinen 6. Hij zegt daar tegen die gedoopte gemeente: ‘Weten jullie niet dat wij die gedoopt zijn in Christus Jezus gedoopt zijn in Zijn dood. We zijn door de Doop in Zijn dood met Hem begraven om, zoals Christus door de macht van de Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven te leiden. Als wij delen in Zijn dood zullen we ook delen in Zijn opstanding…’ (Lees het weer of voor het eerst in Romeinen 6). Allemaal voldongen feiten dus – voor de gedoopten (jong en oud!) in een gemeente van Christus – waar Paulus het hier over heeft. En in Kolossenzen 2 : 11-15 klinkt het dooponderwijs beslist niet anders!

Opgemerkt slot: Wanneer het waar is wat deze GG-predikant zegt, namelijk dat we onze kinderen niet de indruk moeten geven dat ze al wedergeboren zijn, dan zijn die kinderen minder goed af dan in een baptistengemeenten waar ze worden opgedragen! Dat dit waar is dat zien we bij de vieringen van het Avondmaal in de GG. Want dan moet je eerst nog maar eens zien vast te stellen dat ook jij bij de uitverkorenen hoort en dat je een waar wedergeboren kind van God bent. En het heerlijke van de Doop is dat ze ons die vragen ‘uit handen slaat’. Net als wat voor de Ethiopiër gold is bij de Doop die wij ontvingen door onze Drie-enige God niets aan het toeval overgelaten!

Zie hierbij ook: ‘Als Christus niet aan de rechterhand van God zou zitten‘ en ‘Uit eigen overtuiging’?

Bron citaat: RD Kerk & religie – ‘Wat zegt de Bijbel over kinderdoop? Ds. P. van Ruitenburg: Eenheid Oude en Nieuwe Testament is belangrijkste argument’ – door Kees van den Brink

‘Zo moeten jullie jezelf ook zien: dood voor de zonde maar in Christus Jezus levend voor God.’ (Uit Romeinen 6 : 11)

Bron afbeelding: PosterMyWall