‘Boaz verwekte Obed, Obed verwekte Isaï, en Isaï verwekte David.’
(Uit Ruth 4 vers 22)

Geciteerd 1: Helemaal aan het eind van het boek Ruth wordt duidelijk wat het (de Heilige Geest) ons wil vertellen. Ruth en Boaz komen terecht in het geslacht van David. Ze zetten met hun opmerkelijke geschiedenis een nieuwe stap op de weg die God met mensen gaat. Een vreemdelinge wordt opgenomen in het geslacht van David. Een heilig geslacht (1) is het, waarin plaats is voor mensen die je er op voorhand niet in verwacht. Obed wordt geboren. De vreugde om Naomi heen is groot. Ook over Ruth. ‘Je schoondochter die je liefheeft en die meer waard is dan zeven zonen, heeft hem gebaard.’ Dat had Boaz allang gezien. Ruth was het mooist geschenk (2) dat God hem had kunnen geven.

(1) Heilig is hier: Afgezonderd voor een bijzondere plaats en rol in Gods Heilsplan voor Zijn volk en voor heel de (volkeren)wereld.
(2) In het huwelijksformulier – zoals dat ook in onze trouwdienst (20 maart 1979) nog werd gelezen en beleden – staan de woorden (vrij weergegeven): ‘daarmee betuigende dat Hij ook in onze tijd gelovige en biddende echtgenoten als met Zijn hand bijeen wil brengen’ en ook deze woorden (n.a.v. Jezus optreden bij de bruiloft te Kana): ‘dat Hij de gehuwden Zijn hulp en bijstand altijd weer wil schenken ook wanneer men dat allerminst (nog) verwacht.’ (NB. Zijn moeder Maria verwachtte het toen wel van Hem!).

Geciteerd 2: En zo kennen wij Christus Jezus uit de Bijbel. Eva werd de moeder van alle levenden (Gen 3:20), Maria werd de moeder van de Levende. Uiteindelijk loopt de menselijke (patriarchale) lijn vast als project van mensen (Joh 3:6). En het gaat zeer menselijk aan toe zodat Gods ingrijpen regelmatig nodig is, denk aan onvruchtbare vrouwen (Sara, Rebekka). Ondanks vrouwen die niet thuishoren in de ‘zuivere’ lijn (Rachab, Ruth) of dankzij vrouwen die aan bastaardkinderen het leven gaven bij overspelige mannen (Tamar, Batseba) eindigt het bij de maagd Maria, die zwanger raakt door de Heilige Geest, zonder toedoen van een man. In principe is dit het einde van de patriarchale menselijke lijn. Jozef verwekt geen zoon in de geslachtslijn van Abraham en David (Mat 1:1 en 16). Genesis 1: 2b wordt vervolgd in Lucas 1:35. De schepping van zijn eniggeboren zoon is Gods ultieme scheppingsdaad. Hiermee kan de Schepping van hemel en aarde tot zijn voltooiing komen (Hebr 1, Openb 5). Adam en Israël worden in de Schrift Gods eerstgeboren zoon genoemd, Jezus wordt in het Evangelie eniggeboren zoon van God genoemd. Van Jezus Christus wordt gezegd dat hij zowel de eerstgeboren als de eniggeboren zoon van God, en ook de eerste van de hele schepping is. Van de kinderen van God die opnieuw geboren zijn, geldt dat ook zij eerstgeborenen van God zijn (3), in Christus, ze leven door de Geest (Gal 5:24,25). Christus is immers in alles nummer Eén. Christus werd verwekt door de Heilige Geest als nieuwe schepping. De kinderen van God worden wedergeboren door dezelfde Geest (Joh 3:5-8) als een nieuwe schepping (Gal 6:8 en 15). Bij nader inzien zou Galaten 5: 13- 26 wel eens de kern van het evangelie kunnen zijn. Over leven vanuit aardse begeerte versus leven door de Geest (Gal 5: 24,25).

(3) Zie hierbij de woorden in Jakobus 1 : 18: ‘Hij wilde ons door de verkondiging van de waarheid – die reeds bij je Doop tot je gesproken werden – tot léven roepen, om ons de eersten te maken in Zijn schepping.’

Bron citaat 1: Dag in dag uit 2025 – Mediatie van maandag 31 maart – Leger des Heils | Ark media
Bron citaat 2: vrije-interpretatie-nl – ‘Vrouw en patriarchaat in de Bijbel’

‘Beter te schuilen bij de HEER. dan te vertrouwen op mannen met macht.‘
(Uit Psalm 118 vers 9)

Bron afbeelding: Facebook (The Spiritual Encourager)