‘Werkelijk, Ik verzeker jullie, wie gelooft, heeft eeuwig leven.‘
(Uit Johannes 6 vers 47)

Geciteerd 1: Johannes noemt veelvuldig het eeuwige leven in zijn evangelie. Maar wat verstaat men onder eeuwig leven? Een bepaalde kwaliteit van het leven zoals dat in het hier en nu al er kan zijn voor wie gelooft. Je kunt het omschrijven als een leven dat alles van God verwacht en niets van de mens. Wie dit geloof aanhangt, zal ondervinden bevrijd te zijn van de druk waaraan wij mensen zoveel lijden. (1) Door het geloof krijgen we deel aan de goddelijke natuur (zie 2 Petrus 1 : 4) en dat is niet iets wat pas na onze dood komt. Wie gelooft heeft nu al eeuwig leven. Jezus woorden ‘Wie dit brood eet, zal eeuwig leven’, betekenen dan ook: Je bent met Hem verbonden en dat zal eeuwig zo blijven. Eeuwig leven staat tegenover verloren gaan. Wie echter in Jezus gelooft en Hem volgt als de door God Gezondene zal ontheven zijn van de hectiek waaronder zoveel mensen in deze wereld en ook in de kerk (1) gebukt gaan. ‘Gemoedsrust’ is hier een toepasselijk woord.

Geciteerd 2: In het eerste boek van Mozes kunnen wij lezen: ‘De HEER sprak nu tegen de slang: En ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad en haar Zaad. Dat zal u de kop vertreden, en u zult Het in de hiel steken.’ (vgl. Genesis 3 : 15).
Dit Zaad is Jezus Christus, een natuurlijk Kind, net als alle andere kinderen uit de vrouw geboren en gevoed (vgl. Galaten 4 : 4). Hij heeft de kop van de slang vertreden. Daarop hebben Adam&Eva gewacht, maar ze hebben niet geweten wanneer dat zou gebeuren. Het zijn duistere woorden, maar heel rijk van inhoud. Daarin was wel begrepen hoe het zou toegaan, maar de Geest moest het nog verder onderwijzen en verklaren.
Voor (of aan) wie werd dit Evangelie verkondigd? Alleen (aan) voor Adam&Eva (zie Genesis 3). Nu, Gods Woord is niet tevergeefs, maar moet vrucht dragen (Jesaja 55 : 10-11). Daarom moet deze prediking Adam&Eva teruggebracht hebben tot God. Hiermee werden zij vertroost, zodat zij geloofd en vertrouwd hebben dat er in hun plaats een natuurlijk Mens zou komen, Die voor hen zonde, dood, duivel en hel zou overwinnen. Daarin hebben ze geloofd en zijn genezen. Ze dachten: in dit Kind is weer genade en vrede, leven en troost. Hier zien we hoe God met zeer korte woorden iets kan zeggen waar men toch nooit uitvoerig genoeg over kan preken. In deze woorden is de toekomst van Christus begrepen en vervat: Zijn menswording uit de maagd Maria, Zijn lijden, sterven en opstanding voor ons, Zijn Koninkrijk en het Evangelie.
[Maarten Luther: Über das 1. Buch Mose, Predigten 1527, vgl. WA 24, 108, 360109, 17, 110, 9-18]

Leestips: Matteüs 11 : 25-30, 1 Korintiërs 1 : 26-31, 3 : 18-23 en 1 Johannes 4 : 11-16.

(1) Hoeveel druk wordt er toch juist ook in en door de kerk op ons uitgeoefend. Wat worden ons daar ook nog weer allerlei lasten opgelegd en wat laten we ons graag allerlei lasten opleggen (wát beweegt ons daartoe?*). Wat moet er gedraafd worden voor de kerk en de organisaties waarvan ze gebruik maken (of andersom). En dat alles onder het mom van ‘God wil het en vraagt het van u/jou’.
* Vraag u/jullie dat eens af!

Bron citaat 1: Dag in dag uit 2025 – Meditatie zondag 9 februari – Leger des Heils | Ark Media
Bron citaat 2: ‘Maarten Luther – Mijn enige troost – 365 dagen met de HC’ – samengesteld en vertaald door H.C. van Woerden, sr. – Den Hertog uitgeverij (2015)

‘In die tijd antwoordde Jezus en zei: Ik dank U, Vader! Heere van de hemels en van de aarde! dat U deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt, maar aan kinderkens geopenbaard. Ja, Vader! Want zo was het Uw welbehagen.’ (…) ‘Komt naar Mij, jullie die vermoeid en belast zijn, dan zal Ik jullie rust geven. Neem Mijn juk op je en leer van Mij (!!!), want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dán zullen jullie werkelijk rust vinden, want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.‘ (Uit Matteüs 11 uit de verzen 25-30 : 25-26 en 28-30)

Bron afbeelding: Latter-day Saint Scripture of the Day