‘Ik wil maar één ding van jullie weten: hebben jullie de Geest ontvangen door (eerst) de wet (onderwezen te hebben gekregen van mij om die) na te leven of door te luisteren naar (mijn verkondiging van Jezus en Die gekruisigd’) en (dát) te geloven?‘ (Uit Galaten 3 vers 2)

Geciteerd 1: Dit jaar is het 500 jaar geleden dat het grote conflict tussen Luther en Erasmus speelde. Dat ging niet alleen om de vrije of slaafse wil, maar ook om de uitleg van de Bijbel. Luther zegt dat de Bijbel helder is, Erasmus ziet dat anders en wil daarom niet zo stellig zijn over bepaalde onderwerpen.
Ik herken vandaag veel Erasmus bij hen die officieel van Luther zijn. Ik bedoel: de gedachte dat de Bijbel op meerdere manieren uitgelegd kan worden, kom ik tegen bij hen die bij de gereformeerde belijdenis zeggen te horen. Verschil is dat Erasmus vindt dat de kerk dan maar moet beslissen over de juiste uitleg, terwijl vandaag de trend is dat ieder die zelf maar moet uitzoeken.”

Geciteerd 2: Men was ervan overtuigd dat het Woord kracht heeft, maar dat de Geest het hart moet openen. Woord en Geest werken samen en de Geest laat mensen geen dingen zeggen die in strijd met het Woord zijn. Bij de reformatoren vinden we een balans die we ook vandaag nodig hebben.”

Opgemerkt 1: Luther heeft duidelijk aangegeven hoe (op welke ‘centrale punten’) de helderheid van de Bijbel gezamenlijk geleerd en beleden dient te worden en hij gaf zijn collega predikanten (en de gemeenten die zij dienden) veel meer vrijheid dan prof. Selderhuis en de synode van de cgk dat nu aan collega’s en de gemeenten die zij dienen willen geven/gunnen. Want zij willen liefst nu toch weer via een centraal kerkelijk gezag bepalen hoe de Schrift ook buiten de door Luther genoemde ‘centrale punten’ uitgelegd en toegepast moet worden. Ze durven niet – zoals de apostelen op het Jeruzalem convent nog wel – op allerlei andere punten (dus niet of minder ‘centrale punten’) de gemeenten toe te vertrouwen aan het werk dat de Heilige Geest ook in hun midden zal en wil doen – dat is dus niet een zaak van eindeloze gesprekken en rapporten, maar toch vooral óók een zaak van gezamenlijk geloofsvertrouwen en gebed! En geven de brieven van onze Heer aan de zeven gemeenten ons ook niet reden om de (lokale) gemeenten een eigen verantwoordelijkheid te gunnen tegenover hun hemelse Herder. We horen Hem toch niet oproepen tot onderwerping aan een centraal leergezag dat zich inmiddels ergens gevestigd zou hebben – of dat het tot de vorming van zo’n centraal leergezag diende te komen, om daarmee de eenheid in leer en praktijk te kunnen dienen en handhaven.

Opgemerkt slot: Laten we hopen dat het niet opnieuw tot een kerkelijke (uit)zuivering/opdeling komt bewerkt vanuit een kerkelijke synode.

Zie hierbij ook deze blog: ‘Een ware christelijke kerk met enkel heiligen…‘

Bron citaten: RD Kerk & religie – ‘Prof. Selderhuis: Gereformeerden gaan anders met Bijbel om dan hervormers in zestiende eeuw’ – door Maarten Stolk

‘Toen de brief – opgesteld in Jeruzalem – was voorgelezen, verheugde de gemeente zich over de bemoedigende inhoud. Judas en Silas (met Barnabas en Paulus, afgevaardigden uit Jeruzalem), die zelf ook profeten waren*, hielden een lange toespraak waarin ze de gelovigen bemoedigden en sterkten.’ (Uit Handelingen 15 de verzen 31-32)
* M.i. hier te lezen als medewerkers die het Woord van God konden verkondigen en uitleggen/toepassen tot opbouw van de gemeente.

Bron afbeelding: SlidePlayer