‘Het gras verdort, de bloem valt af, als de Geest van de Heer daarin blaast, voorwaar, het volk is als gras.’ (Uit Jesaja 40 vers 7)

Geciteerd: Jesaja legt uit dat de mensen zijn als het gras op het veld en hij zegt: ‘Alle vlees is als gras en al zijn heerlijkheid als een bloem van het gras (kruid op het veld). Maar het gras verwelkt en de bloem verlept en verdort, want de Geest van de HEER blaast daarin.’ (vgl. Jesaja 40 : 6).
De bloem in het veld is de wijsheid, de vroomheid en de heiligheid van de mens, en verder alles wat bij de wereld (ook die van/in de synagogen/gemeenten/kerken!) in aanzien is. Er waren veel Joden die heel goed waren opgevoed en een eerbaar, deugdzaam leven leidden volgens de wet die God hen gegeven had, zodat het een vreugde was om te zien.
Maar deze gerechtigheid is allemaal gras voor God, dat is: ze is niets! Als de Geest erin blaast, dan wordt het spoedig dor, het verwelkt en valt op de aarde. Dat wil zeggen: Wanneer het Evangelie komt, dan valt ons hele goede leven neer. Het maakt niet uit of dat nu door de wet van God of door persoonlijk inzicht/wijsheid is gekomen.
‘Want’, zoals Johannes het zegt, ‘de Geest bestraft de wereld vanwege de zonden, vanwege de gerechtigheid en vanwege het oordeel’ (vgl. Johannes 16 : 8 ). Dat doet Hij omdat de wereld (…) niet al haar vertrouwen stelt in Christus, ook niet gelooft dat Hij tot de Vader ging, én dat de vorst van deze wereld reeds geoordeeld is.
[Maarten Luther: WA 21, 133, 12-27]

Opgemerkt: Hiermee is niet gezegd dat de goede werken die God ons wil laten doen (voor ons gereed gelegd heeft om daarin te wandelen) ook zijn veroordeeld. Maar een kenmerk van de mensen die in deze goede werken wandelen is dat ze zich er niet op beroemen en/of zich erop op laten voorstaan zelfs. Hoe anders gaat het vaak toe in het leven, ook in dat van onszelf en van de eigen gemeenten en kerken (Paulus had er ‘de handen aan vol’, zie m.n. zijn twee brieven aan de Korintiërs). Wanneer we de ontwikkeling van het kerkelijk leven in ons eigen land bestuderen (zie bijv. de serie van Willem Bouwman in het ND), moeten we dat roemen in mensen, en wat zij wisten te bereiken en (plaatselijk) tot stand brachten op het kerkelijk erf, niet als hoofdoorzaak aanwijzen van de kerkelijke verdeeldheid in de protestantse kerken. En valt dat roemen in wat we met en door ons organiseren en met en door organisaties wisten/weten te bereiken (denk aan Opwekking, EO, EW, New Wine, etc., maar ook de GKV met haar ‘denktank’ in Kampen) niet juist ook als oorzaak van desinteresse voor de gewone kerkdiensten en het leeglopen van de kerken aan te wijzen. Want waar wij mensen menen het (‘geestdriftig’) te moeten en kunnen organiseren – hoe hard men ook roept dat de Geest het ‘moet doen’ (vandaar dat verlangen naar en wachten op een opwekking) daar trekt de Geest Zich bescheiden terug. En als Hij blaast, dan kan Hij blijkbaar ook zo blazen dat er geen bloei, maar dat er verdorring volgt…

Bron citaat: ‘Vrees niet, geloof alleen’ – Meditatie van 31 januari – samengesteld en vertaald door H.C. van Woerden, sr. – Den Hertog uitgeverij (2019)

Leestips: Jesaja 40, Psalm 62 en 2 Timoteüs 2.

‘Niets dan lucht zijn de kinderen van Adam,
niets dan een leugen de mensenkinderen,
in de weegschaal gaan ze omhoog,
samen zijn ze lichter dan lucht.’
(Uit Psalm 62 vers 10)

Bron afbeelding: Bible Verses (Facebook)