‘Maar nu het geloof gekomen is, staan we niet langer onder toezicht, want door het geloof zijn jullie allen kinderen van God. Jullie allen die door de Doop één met Christus zijn geworden, hebben jullie met Christus omkleed.‘ (…) ‘En omdat jullie Christus toebehoren, zijn jullie nakomelingen van Abraham, erfgenamen volgens de belofte.’ (Uit Galaten 3 de verzen 27 en 29)

Geciteerd: Maar zijn kinderen dan niet al door hun doop in het verbond ingelijfd en hebben zij uit dien hoofde niet ook recht op aanzitten aan de tafel des Heeren? Nee, schrijft prof. Van Dam in het genoemde nummer van Nader Bekeken, dat overigens in zijn geheel gewijd is aan het thema ”kinderen en avondmaal”. „Gedoopte kinderen zijn verbondskinderen, zij zijn heilig, zij zijn opgenomen in de genade van Christus. Maar deze identiteit betekent niet dat zij automatisch gelovigen worden. God belooft niet dat elke gedoopte in de verbondsgemeenschap ook Zijn beloften zal omarmen (1). Onze levenservaring bevestigt deze waarheid. Als dopelingen opgroeien, moeten zij reageren op Gods genadige beloften en zich die eigen maken. Op die manier krijgen zij toegang tot de tafel van de Heere.”

Opgemerkt 1: Wie niet wordt als een kind… (Matteüs 18). We schrijven veel te veel toe aan ons verstand en daarmee schrijven we het geloof van onze gedoopte kinderen – dat naar Gods belofte beslist niet minder een werk van de Heilige Geest is* dan dat van volwassenen – af. Vreemd dat prof. Van Dam hier over ‘automatisch gelovigen worden’ spreekt! Zo’n opvatting – het niet serieus nemen van het geloof van onze kinderen – valt ook onder het ‘ergeren van de kleinen’ zoals daar door onze Heer voor gewaarschuwd wordt in Matteüs 18 : 6!
* Zie Lukas 11 : 1-13.

Opgemerkt 2: Dat we de (gedoopte) kinderen in de gemeente(n) van onze Heer toch (als regel) pas op wat latere leeftijd aan de tafel toelaten is geen verkeerde praktijk, maar we zullen eraan vasthouden dat ze net zo goed als dat ze recht hadden op hun Doop, ook in de gemeente recht hebben om mee te doen aan de vieringen van het Avondmaal. Onze (gedoopte) kinderen zijn geen ‘fremdkörper’ in het Lichaam van onze Heer!

(1) Onze kinderen worden omarmd door Christus en dat moet ons genoeg zijn! Wanneer iemand op latere leeftijd toch nog (door zijn of haar eigenwijze verstand) wegloopt uit Zijn armen, dan gedraagt diegene zich als de verloren zoon.

Bron citaat: RD Kerk & religie – ‘Kind at van paaslam, dus ook van avondmaal? Nee, dat is te simpel’ – door Addy de Jong

‘Maar zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem nutter dat een molensteen aan zijn hals gehangen en dat hij verzonken ware in de diepte der zee.’ (Uit Matteüs 18 vers 6, SV)

Bron afbeelding: Pinterest