‘Zalig zijn zij die wenen, want ze zullen vertroost worden’.
(Uit Matteüs 5 vers 4)

Geciteerd 1: Hij (1) vroeg zich af of de theologie van de Reformatie daarmee te maken heeft. Zijn antwoord luidde bevestigend. „In de kerk zoeken we troost en geborgenheid. Dat is het grondmotief van de reformatorische theologie. Hierin is geen plek voor het opnemen van het kruis. Het spoor van de Reformatie zorgt ervoor dat er minder oog is voor het lijden met Christus.”

Opgemerkt 1: Wat een onzin! Dat mag je toch wel zeggen bij deze uitlating van een geleerd iemand die toch heel best beter kan weten!
Laat ik hem dan nu alleen maar even verwijzen naar de preken van Luther en dan de citaten daaruit die gebruikt zijn in de meditaties van 8 t/m 15 september (over de zaligsprekingen in Matteüs 4 : 5-6) in ‘Vrees niet, geloof alleen – Dagboek over het geloof’.
Opgemerkt 2: Juist ook binnen de kerk (de gemeente(n) van Jezus Christus) leren we het kruisdragen, dat heeft Luther ondervonden en de apostel Paulus ondervond dat al veel eerder en onze Heer werd juist door ‘de kerk’ (het ‘Godsvolk’ in deze wereld!) gekruisigd (al gebruikten ze de Romeinse overheid om het vonnis ten uitvoer te laten brengen).

(1) Willem van der Deijl schreef het boek ”Lijden met Christus. Een theologie van vervolging voor de kerk vandaag”. Met behulp van recente theologische inzichten schrijft de auteur daarin over verdrukking van christenen wereldwijd en de vragen die dat oproept: zijn christenen geroepen om te delen in Christus’ lijden en sterven? Ziet de westerse kerk hierin iets over het hoofd?

Geciteerd 2: Dit rouw dragen (van Matteüs 5 : 4 en Lukas 6 : 21) heeft hier niet de gebruikelijke betekenis, dat we voor kortere of langere tijd zwarte kleding dragen omdat een geliefde door de dood van ons is weggenomen. In deze tekst heeft het een diepere betekenis: er wordt gesproken over de smart en het leed dat de christenen in deze wereld zullen lijden.
Lukas licht dat nader toe als hij zegt: ‘Zalig zijn jullie die hier wenen, want jullie zullen lachen‘ (vgl. Lukas 6 ; 21). Hier hebben we dan gelijk de tweede eigenschap van de christenen: dat ze niet alleen geestelijk arm zijn, en een bevreesd en angstig hart hebben, maar óók dat ze betraande ogen hebben. Dit alles vanwege het ongeluk dat hun wordt aangedaan door de duivel en de wereld, die hen altijd zeer vijandig gezind zijn. Het is echter niet mogelijk dat deze vijandschap zonder veel leed en pijn zal voorbijgaan.
Kort gezegd: wie zal het allemaal op kunnen noemen wat voor ongeluk de duivel en de kwaadwillige (kerk)wereld de christenen steeds weer aandoen. Ze zijn immers maar mensen van vlees en bloed. Daarom valt er voor hen niets te lachen. De duivel en de wereld plagen hen voortdurend en vervolgen hen net zolang, totdat hun ogen van tranen overstromen. Of het nu leed aan lichaam of verlies van goederen is, pijn doet het, want het vlees kan zijn natuur niet verloochenen.
[Maarten Luther: WA 52, 555, 9-26]

Leestips: Psalm 124 of Psalm 56.

Bron citaat 1: RD Kerk & religie – ‘Symposium: „Westerse christenen kunnen niet goed uit de voeten met lijden”’ – door Jan van Reenen
Bron citaat 2: ‘Vrees niet, geloof alleen’ – Meditatie van 8 september – Samengesteld en vertaal door H.C. van Woerden, sr. – Den Hertog uitgeverij (2019)

‘Zalig zijn zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.’ (Uit Matteüs 5 vers 6)
(NB. Zie hierbij Luthers uitleg van deze woorden in de meditatie van 13 september!)

Bron afbeelding: YouTube