‘Toen zei Samuel: “Laat iedereen naar Mispa komen, dan zal ik voor jullie tot de HEER bidden. Het hele volk kwam in Mispa bij elkaar. Ze putten water dat ze voor de HEER uitgoten, en vastten de hele dag. Ze erkenden: “We hebben tegen de HEER gezondigd.” Zo gaf Samuël in Mispa onderwijs aan de Israëlieten.‘ (Uit 1 Samuel 7 de verzen 5-6)

Geciteerd 1: Rondom het overlijden van oud-premier Dries van Agt, in februari van dit jaar, waren er terugblikken op zijn leven en loopbaan te zien. Ik moet daar dezer dagen geregeld aan terugdenken. Ze vervulden me met een diep gevoel van melancholie – vanwege het contrast tussen de politieke cultuur van toen en nu.

Geciteerd 2: Maar toch – er was nog een soort elementaire beschaving die ervoor zorgde dat alle polemiek in banen van fatsoen werd geleid. Er was wel een diep verschil van mening, maar geen vijandschap. Er was ook polarisatie, maar geen fundamenteel wantrouwen omtrent de uiteindelijke bedoelingen van het andere kamp. De tegenstellingen waren zakelijk en werden niet persoonlijk. De hand van Den Uyl op de arm van een huilende Wiegel staat symbool voor de uiteindelijke welwillendheid in die tijd.

Geciteerd 3: We moeten natuurlijk nog zien hoe het allemaal gaat lopen, maar de tekenen zijn niet bijzonder hoopvol. Over en weer wordt er in vijandbeelden gegrossierd. Als je, zoals ik, in principe bereid bent deze nieuwe coalitie het voordeel van de twijfel te gunnen, dan haal je smalend uit naar de linkse onmacht om een overtuigend, inhoudelijk weerwoord te formuleren.
Over de oorzaken en achtergronden van de nieuwe verhoudingen kun je machtig interessante intellectuele bomen opzetten, maar dat zal niet helpen. Vooralsnog denk ik dat het vooral te maken heeft met het ontbreken van een bepaald soort leiderschap.

Opgemerkt 1: Aangeven dat je denkt dat het (politieke) Nederland van nu ‘vooral te maken heeft met het ontbreken van een bepaald soort leiderschap’ is in feite al een hele intellectuele boom neerzetten, maar die zal echter toch te groot blijken voor de plantenbak waarin de schrijver deze geplaatst heeft en daarom bij de eerste de beste stevige ‘discussiewind’ wel moeten omvallen.
(NB. ‘Plantenbak’, want niet geplant aan de waterstromen van Gods Woord – zie Psalm 1)

Opgemerkt 2: Om de wind (vanuit Gods Woord) alvast maar aan te blazen het volgende.
Gisteravond hoorden wij in een preek over 1 Samuël 24 (‘De volkstelling’) dat Samuël Gods werk onder en aan het volk van Israël begonnen was met Israël op te roepen tot bekering (Zie Samuël 7 : 2-6). Zullen we niet veeleer het alsmaar verder leeglopen van de kerken en het weglopen van ons vroegere/eerdere gedoopte (kerk)volk onder de bediening van Gods Woord* en de Sacramenten(Doop en Avondmaal) als oorzaak hebben aan te wijzen. Onze Heer sprak toch niet zonder reden van een zoutend (bederfwerend) zout en een gist dat heel het brood (de samenleving van mensen) doortrekt?!
* Te beginnen bij het verzuimen van de middag/avonddienst.

Opgemerkt 3: Ook onder het volk Israël leefde de gedachte dat ze een bepaald soort leiderschap, namelijk zoals de volken om hen heen die hadden, misten. Lees hierbij 1 Samuel 7 en 8 en Psalm 81.

Opgemerkt slot: En hoe staat het met ons bidden voor de overheden en onze overheidspersonen en kabinetten in de samenkomsten en thuis? Hebben wij ook daarmee en daarin onze vijanden lief?

Bron citaat: ND Geloof – ‘Vroeger was er in Den Haag een diep verschil van mening, maar geen vijandschap. Dat is nu wel anders’ – Column van Bart Jan Spruyt (Historicus en docent kerkgeschiedenis aan het Hersteld hervormd Seminarium)

‘David antwoordde: “Dat deed ik voor de HEER, Die mij aangesteld heeft over het volk van de HEER, over Israël, en mij zo verkozen heeft boven jouw vader en heel zijn familie; voor de HEER danste ik! En al zou ik me nog erger vernederen (onze Heer heeft dat later willen doen voor ons allemaal!), dan nog zou ik in aanzien staan bij de slavinnen over wie je zo (laatdunkend) spreekt.”‘ (Uit 2 Samuël 6 de verzen 21-22)

Bron afbeelding: Heartlight-org