‘Nabots stadsgenoten en, de oudsten en aanzienlijksten van zijn woonplaats, deden wat Izebel hun had opgedragen in de brieven die ze had gestuurd. Ze kondigden een vastendag af en lieten Nabot vooraan zitten toen het volk samenkwam. Twee mannen namen tegenover hem plaats en beschuldigden hem ten overstaan van het volk van godslastering en majesteitsschennis. Daarop werd hij buiten de stad gebracht en gestenigd.‘ (Uit 1 Koningen 21

Geciteerd 1: (Chernobyl, april 1986) – Uiteindelijk kloppen ze toch maar aan bij de West-Duitsers voor een opafstand bestuurbare grijper die ze per helikopter op het dak zetten. Alleen valt vrijwel onmiddellijk de besturing uit. Wat blijkt? De Russen hebben de propagandacijfers over de hoeveelheid straling aan de Duitsers doorgegeven; tenminste vijf keer lager dan de gemeten straling. Op de bank schoot ik (1) in een onbedaarlijke lachstuip, terwijl de scène niet per se grappig was.
Een dag later daalde langzaam in waar mijn lachbui vandaan kwam. De houding van de apparatsjiks die zich in allerlei bochten wringen om de feiten in hun ideologie in te passen, lijkt erg op hoe wij in Nederland omgaan met de overweldigende hoeveelheid wetenschappelijke bewijzen over de risico’s van onze intensieve, technologische landbouw. De negatieve effecten van stikstof zijn, net als straling, niet onmiddellijk zichtbaar. Het gaat voornamelijk om een verstoring van de mineralenbalans in de bodem die pas later, indirect, zichtbaar wordt in natuurkwaliteit.

Geciteerd 2: Zoals je in Rusland geen twijfels mocht uiten over de ‘superieure’ nucleaire technologie, zo mag je in Nederland onze ‘hoogwaardige technologische landbouw’ niet ter discussie stellen. Ook hier zijn er gelukkig gradatieverschillen, maar het taboe is duidelijk en radicalisering is de trend. In veel gevallen blijft het niet bij sociale uitsluiting of kleine pesterijen; steeds vaker gaan er brieven op hoge poten naar leidinggevenden van wetenschappers die de dogma’s van de intensieve landbouw ter discussie stellen of hinderlijk blijven publiceren over de negatieve effecten van de massaproductie op biodiversiteit en gezondheid. Het aantal bedreigingen en intimidaties neemt toe en de knokploegen parkeren steeds vaker hun trekkers bij kennisinstellingen en sinds kort ook bij supermarkten die gezonde en plantaardige alternatieven promoten. Hoe durven ze! De Pravda van de intensieve veehouderij moet overeind gehouden worden, niet met feiten of met onderzoek, zelfs niet met verontwaardigde retoriek, maar met ouderwetse terreur.

Geciteerd slot: En wanneer de politieke fantasie systematisch zwaarder gewaardeerd wordt dan degelijk wetenschappelijk onderzoek, ontspoort de samenleving en gaan wij met ons ‘vrije Westen’ het communisme achterna: implosie, corruptie, polarisatie. Als we dat willen omzetten in een gezonde voedseltransitie, dan moeten we de belangenverstrengeling ontvlechten. Want driekwart eeuw landbouwpolitiek leert dat je geen communisme nodig hebt om een meltdown te organiseren.

Opgemerkt: Hoe gaan we in de christelijke gemeenten/kerken om met mensen die zich tegen het beleid van ‘hogerhand’ verzetten op basis van een gedegen kennis van Gods Woord en de geschiedenis van de kerken. Willen we ook daar de beleidmakers met hun ‘reigieuze dromen/fantasieën’ (of deze nu van orthodoxe of meer van vrijzinnige aard zijn) zwaarder waarderen en zo nodig met allerlei (ook ongeoorloofde) middelen beschermen tegen kritiek en critici of durven we ons nog tegen deze machthebbers en de macht die ze kunnen uitoefenen te verzetten?

PS. Zullen we christelijke gemeenten met hun pastoraat niet hebben te zien als boerenbedrijfjes (en niet als bedrijven met megastallen) die elk landbouw en veeteelt hebben te (blijven) bedrijven volgens de principes van hun ‘Landsheer’, Die hen zowel de grond als de dieren in pacht gegeven heeft en dat met een verantwoordelijkheid voor elk stukje land en elk dier waarvoor ze zorg dragen*. Die verantwoordelijkheid en zorg kan dus niet overgedragen/overgelaten worden naar/aan een collectieve instanties (lees: kerkelijke synodes) of aan (gemeentelijke/kerkelijke) beleidsmakers die op hun boerenbedrijf(jes) niet (meer willen) werken volgens de principes van hun ‘Landsheer’. Waar de principes van de ‘Landsheer’ niet (meer) gevolgd en (dus) geschonden worden, daar mogen/zullen zelfs ‘de dieren’ protest aantekenen.
* Dat zijn (dus) ook de (gelovige) homofiele broeders en zusters waar het pastoraat en heel de (lokale) gemeente zorg voor dragen.

(1) Sander Turnhout is strategisch adviseur bij SoortenNL en is gepromoveerd op natuurmonitoring. Hij schreef onder meer Dan staat het gras als liefde: Een toekomst voor natuur in Nederland

Bron citaten: De groene Amsterdammer (via Blende) – ‘Pesticiden schadelijk? Welnee joh’ – door Sander Turnhout

Bron afbeelding: De cartoons van Westrate