‘Zodra de jongen weg was, kwam David vanachter de rotsblokken te voorschijn, knielde neer en boog driemaal diep voorover. Ze kusten elkaar terwijl hun de tranen over de wangen liepen, tot Jonathan zich vermande en zei: “Vaarwel. Onthoud wat wij tweeën elkaar bij de naam van de HEER gezworen hebben en dat wij en onze nakomelingen daar voor altijd aan gehouden zijn. De HEER is onze getuige.”‘ (Uit 1 Samuël 20 de verzen 41-42)

Geciteerd 1: Omtzigt is namelijk geen onaantastbare allemansvriend als Rutte en juist daarom besloten velen op hem te stemmen. Waarom niet kiezen voor openheid over Pieters soms oplaaiende emoties en deze tot zijn voordeel maken? Nu is het een vervelend en steeds terugkerend spook, dat hem blijft achtervolgen en een duurzaam wapen vormt in de handen van zijn tegenstanders.

Geciteerd 2: Opvallend: Pieter Omtzigt ontkent niet, maar zegt zich niet in de achterklap te ‘herkennen’ en wil het over de inhoud hebben. Toch zou het goed zijn als hij de kwestie wél adresseert en open is over de emotionele mens, die hij nu eenmaal is…

Geciteerd 3: Het eerlijke antwoord is: natuurlijk. Ja, ik ben een man die wel eens huilt. Gek hè? Ik ben nu eenmaal een emotioneel mens en voor een man tamelijk gevoelig ‘bedraad’. Wat men zegt, is waar. En ja, daar horen af en toe ook tranen bij. De politiek is een zware verantwoordelijkheid en de wil om de problemen van de mensen in het land op te lossen, is onderdeel van wie ik ben als politicus, maar ook als mens. (…) Ik trek me zaken inderdaad persoonlijk aan. En daarom wil ik de problemen ook oplossen en zal ik niet rusten voordat dit is gelukt.’

Leestips: 2 Samuël 1 : 17-27 en 2 Samuël 7 : 1-16.

Zie hierbij ook deze preek van ds. A.J. Molenaar: ‘David wil voor God een huis bouwen‘.

Citaat uit de preek waar de link naar verwijst:
De Here belooft zoveel heerlijke dingen in de Bijbel. Dat Hij ons niet zal verlaten, dat Hij vernieuwt, vergeeft, nabij is, alles goed zal maken. En wij, wij mogen daarop rusten. Daaruit leven en daarop bouwen. Geloof is niet rusteloos bezig, geloof is rusten op zijn beloften, en van daaruit dan ook leven voor Hem.
We mogen vertrouwen, net als David. Vertrouwen dat Gód het zal doen. In je leven niet jezelf gaan verbeteren, maar Gods Geest laten werken. In het werk van de kerk al net zo. God zal zelf zijn kerk bewaren, zijn huis bouwen zoals Hij het wil. Voor de toekomst van deze wereld, voor je kinderen en kleinkinderen precies hetzelfde: God heeft het in de hand. Hij zal zijn rijk laten komen, op zijn tijd en op zijn manier. Hij heeft het beloofd, en wat hij belooft dat zál gebeuren! Ook als je er soms niets van ziet, en ook al gaat het via wonderlijke wegen. ‘Mijn goedheid zal niet wijken’ – dát is de laatste zekerheid.
[slot]
Westlanders zijn doeners, zo begon ik. Maar laten ze, laten we, méér zijn. Geloven is ook: niet doen, maar ontvangen. Niet presteren, maar leven van Gods genade. Hij doet wat ertoe doet!
En daarom: laten we dankbaar bouwen op zijn beloften. Dan heb je rust in je leven, dan heb je de beste basis. De grote Zoon van David heeft alles gedaan voor ons. En dáár mogen we uit leven.

Bron citaten: HP / De Tijd – ‘Pieter Omtzigt emotioneel? Wen er maar aan!’ – door Ton F. van Dijk

‘Gedenk aan David en zijn leed,
gedenk de duur gezworen eed,
dien hij, o HEER, U plechtig deed,
dien eed waarmee zijn hart en mond
aan Jakobs God zich dus verbond’
(Psalm 132, 1e vers, berijmd, OB)

Bron afbeelding: Len Bilén’s blog, a blog about faith, politics and the environment.