‘Broeders en zusters, dankzij het bloed (!) van Jezus kunnen we zonder schroom binnengaan in het heiligdom, omdat Hij voor ons met Zijn lichaam – door dood en opstanding heen – een weg naar een nieuw leven gebaand heeft, door het voorhangsel heen (!). We hebben nu een Hogepriester Die dienst doet in het huis van God; laten we dan God naderen met een oprecht hart en vast geloof, nu ons hart gereinigd is, we van een slecht geweten bevrijd zijn en ons lichaam met zuiver water gewassen is. Laten we zonder te wankelen datgene blijven belijden (!) waarop we hopen (!), want Hij Die de belofte gedaan heeft is trouw.’ (Uit Hebreeën 10 : 19-23)

Geciteerd 1 (Paul Dekerf): Ik ben bereid om verder te praten over de kinderdoop, maar ik verwacht wel een duidelijke argumentatie als basis voor ons gesprek.
Opgemerkt 1: Graag zal me voor jou en anderen inzetten om nog duidelijker te zijn dan ik al was.

Geciteerd 2 (PD): U stelt dat Ananias doopte in opdracht van God, en beweert dat we dat nog steeds doen, ook bij onze kinderen. Dit is echter geen eerlijke vergelijking.
Opgemerkt 2 (AJ): Wanneer wij niet dopen in opdracht van God (naar o.a. Matteüs 28 : 19), maar in opdracht van de kerk of van een gemeente of van een gewichtige persoon of kerkelijke figuur, dan zijn we (finaal) op het verkeerde spoor. De doop van Johannes de Doper was toch ook al in opdracht van God en dus niet uit een mens, maar ‘uit de hemel’ (Lukas 20 vers 4!). Dat God de Vader en de Heilige Geest en ook de Zoon aan het werk waren met en door de doop van Johannes blijkt onmiskenbaar bij de doop van onze Heer in de Jordaan zoals we dat lezen in Matteüs 3 vanaf vers 15, waar onze Heer zegt: ‘Laat het nu maar gebeuren, want het is goed dat we op deze manier Gods gerechtigheid vervullen.’. (Lees hierbij ook Lukas 7 : 24-30 en m.n. vers 27).

Geciteerd 3 (PD): Tevens zegt u dat de levende Vader, de Zoon en de Heilige Geest bij elke doop aanwezig zijn en dat zij het werk verrichten, zelfs bij onze kleine kinderen. Maar deze bewering is niet onderbouwd.
Opgemerkt 3 (AJ): Wanneer wij dopen in de naam van onze Drie-enige God dan is Hij niet afwezig en kijkt Hij niet weg, maar Hijzelf stelt Zich daar garant voor de Doop van de betreffende dopeling en dat op basis van Jezus sterven en opstanding in het ‘jaar 33’. Dáár en toen werd iedere dopeling mee begraven en mee opgewekt met Christus en dat iemand gedoopt wordt betekent dan ook zondermeer dat die dopeling daar nu ook deel aan heeft. Dat kan en mag niemand hem of haar meer afnemen of ontzeggen, daar mag én zal een dopeling – hoe veel zonden er (inmiddels) ook op zijn of haar naam staan – ook altijd weer zich gelovig op beroepen en zich aan vastklemmen: U (!) hebt mij gedoopt (gezalfd) – zie o.a. Psalm 40 : 12-13 en Psalm 51 : 13 en 1 Johannes 2 : 26-27.

Geciteerd 4 (PD): De Bijbel verklaart tevens dat de doop een begrafenis met Christus is en een opstanding tot een nieuw leven (Romeinen 6:3-4; Kolossenzen 2:12). Dit betekent dat de dopeling zelf een transformatie moet ondergaan van dood naar leven, van duisternis naar licht, van zonde naar gerechtigheid. Hoe kunnen kleine kinderen dat bewerkstelligen?
Opgemerkt 4 (AJ): Precies! Wie kan dat wel bewerkstelligen? De zuigeling-dopelingen in Korinte (zie 1 Korintiërs 3) moesten na hun doop dat hele proces nog ondergaan. Paulus (en zijn medewerkers die daar doopten) konden – net als bij een baby – heus niet vaststellen hoe waar het geloof van hun dopelingen was en met hoeveel recht ze hun doop zouden kunnen ontvangen (trouwens geen mens heeft recht op de doop, hoe ‘hoog-geestelijk’ hij zichzelf ook inschat) en ze moesten door het werk van de Heilige Geest en onder het werk van de apostelen en door het samenleven in de gemeente – met daarbij de eerbiedige vieringen van het Avondmaal (lees Paulus ernstig vermaan in 1 Korintiërs 11 : 17-34) nog een heel transformatie proces ondergaan. De in de gemeente geboren kinderen mogen delen in dat altijd weer doorgaande transformatieproces dat de Heilige Geest bewerken wil door trouw gebruik van de middelen te beginnen met en door hun Doop (zie hierbij Filippenzen 3 : 7-16 en 2 Petrus 1 : 16-19).

Geciteerd 5 (PD): Ook staat in de Bijbel dat de doop een eenheid met Christus en zijn lichaam, de kerk, betekent (1 Korintiërs 12:13; Galaten 3:27-28; Efeziërs 4:4-6). Dit veronderstelt dat de dopeling zelf een verbondenheid moet voelen met Christus en zijn volk, en bereid moet zijn om hen lief te hebben en te dienen. Hoe kunnen kleine kinderen dat realiseren?
Opgemerkt 5 (AJ): Nee die verbondenheid moeten we niet eerst (kunnen) voelen, maar die verbondenheid is er door de Heilige Geest en als eerste teken van die daadwerkelijke verbondenheid is ons de Doop gegeven. Die verbondenheid is niet een gevoelsstuk maar een geloofsstuk, we belijden toch niet voor niets: ‘Ik geloof een heilige, algemene, Christelijk Kerk, de gemeenschap der heiligen;’…

Opgemerkt slot (AJ): Het is me duidelijk dat jij de gelovende mens veel te hoog hebt zitten. Maar Psalm 8 laat het ons al horen en onze Heer bevestigde het diverse malen dat de kinderen ons voorgaan en dat we hen ten voorbeeld moeten nemen in het geloof en in het prijzen van God. Daarom aan jou nu deze vraag: Wanneer (op/vanaf welke leeftijd) zou jij kinderen, die in de gemeente van onze Heer geboren werden, dan willen dopen? Vanaf wanneer zou jij hun geloof serieus willen/durven nemen? Deze kinderen wordt de waarheid verteld en ze geloven die en dat op een manier zoals het hoort en waar de Heilige Geest Zich helemaal niet te goed voor voelt (integendeel zelfs!): Mijn lieve vader én moeder zeggen het, dus het is waar. Punt uit. – Konden wij volwassenen de ons verkondigde waarheid van het Evangelie altijd maar weer zo vol vertrouwen aannemen en geloven! Dáár wil de Heilige Geest ons – de gedoopte leden van Christus gemeente – bij helpen, ons leven lang, te beginnen met en door de Doop! Vandaar ook dat alle leden van een christelijk huisgezin behoren gedoopt te zijn.

‘Vrede kwam Hij verkondigen aan jullie die ver weg waren en vrede aan hen die dichtbij waren: dankzij Hém (!) hebben wij allen (!) door één Geest toegang tot de Vader. Zo zijn jullie dus geen vreemdelingen meer, maar burgers, net als de heiligen, en (daarmee) huisgenoten van God, gebouwd (niet op basis van jullie geloof maar) op het fundament van de apostelen en profeten met Christus Jezus Zelf als de Hoeksteen. Vanuit Hém groeit het hele gebouw, steen voor steen – ook de kinderen horen daar helemaal bij! Zie 1 Johannes 2 : 12-13 en 26-27 -, uit tot een tempel die gewijd is aan Hem, de Heer, in wie jullie ook opgebouwd worden (dat is een doorgaand gezamenlijk te ondergaan proces!) tot een woonstede Gods door Zijn Geest. (Uit Efeziërs 2 de verzen 17-22)

Bron afbeelding: Knowing Jesus