‘Hierover valt nog veel te zeggen, maar het is moeilijk aan jullie uit te leggen, omdat jullie traag van begrip zijn geworden. Werkelijk jullie hadden inmiddels allemaal leraar kunnen en moeten zijn. In plaats daarvan hebben jullie er zelf een nodig om jullie opnieuw de grondslagen (1) van Gods Woord bij te brengen;’ (Uit Hebreeën 5 uit de verzen 11-14)

Geciteerd 1: Op Aswoensdag haal ik een askruisje bij de katholieken; hun kerk is maar vijf minuten lopen, ons huis valt onder het strooigebied der welluidende klokjes. Het gebouw stroomt op het laatste moment aardig vol, verrassend veelkleurig, voor zo’n Veluws dorp.
Opgemerkt 1: Het askruisje is een RK-alternatief voor de opdracht van Jezus om het kruis op je te nemen door Hem daadwerkelijk te volgen. Hij zegt: “Als iemand achter Mij aan wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen”

Geciteerd 2: Waarom word ik hier niet droevig van maar juist diep-blij? Misschien omdat er al zo weinig heenkomen is, tussen het straatrumoer en alles wat de hemel tergt. En omdat doodgewone mensen tastbare tekens nodig hebben, vormen die hun geloof helpen dragen.
Opgemerkt 2: Waarom zijn de door onze Heer ingestelde zichtbare en tastbare tekens van Doop en Avondmaal ons niet genoeg? De doop is geen ‘magisch ritueel’ (2) maar een door God geschonken en gewerkte realiteit en daarmee een geloofsstuk, want het is een zichtbaar bewijs van de dingen die we niet zien, maar wel hebben te belijden op grond van Gods Woord.

Geciteerd 3: Maar ik moet wel de neiging bedwingen om pardoes naar voren te lopen en te zeggen: wacht, broeders en zusters, dit (zingen bij het orgel) kan beter, even opnieuw graag! Als protestant erken ik de paus inmiddels als geestelijk leidsman, dus als jullie nu voortaan iets harder zingen, komen we er samen wel uit: gelijk oversteken.
Opgemerkt 3: ‘En gij zult op aarde niemand uw vader noemen, want één is uw Vader, Hij, die in de hemelen is. Laat u ook geen leidslieden noemen, want één is uw Leidsman, de Christus. (3) Maar wie de grootste onder u is, zal uw dienaar zijn. Al wie zichzelf zal verhogen, zal vernederd worden en al wie zichzelf zal vernederen, zal verhoogd worden.‘ (Uit Matteüs 23 : 9-12)

(1) Zijn die woorden niet evenzeer van toepassing op de huidige generaties! Hebben in de (jonge) gezinnen de ouders niet als eersten de opdracht/taak om hun kinderen de grondslagen van Gods Woord te onderwijzen. Kunnen ze de betekenis van de Doop onderwijzen aan hun kinderen? En waarom hebben we de leerdiensten afgeschaft, waar toch ook altijd weer de grondslagen van het Woord van God aan de orde kwamen?!
(2) Zie hierbij ook deze blog: ‘De Doop geen ‘magisch ritueel’!’
(3) Zie hierbij ook deze blog: ‘(P)aap uit de mouw van bisschoppelijk gewaad…‘

Bron citaten: ND Opinie – ‘Aswoensdag: het vuur verteert de oude palmtakjes, al snel trekt er een scherp asgeurtje door de kerk’ – Column van Hilbrand Rozema.

‘Hij stelde een richtlijn vast voor Jakob
en kondigde in Israël een wet af.
Onze voorouders gaf Hij de opdracht
die aan hun kinderen te leren.
Zo zou het volgende geslacht ervan weten,
en zij die nog geboren moesten worden,
zouden het weer aan hun kinderen vertellen.’
(Uit Psalm 78 de verzen 5-6)

Bron afbeelding: Amazon-com (Op voorraad)