Kunnen we spreken van een ‘gezonde’ gemeente/kerk?

Als zij die rechtvaardig leven – echter ook heus nog zondaars zijn, maar wel volgens Jezus’ voorschriften leven! – al ternauwernood gered worden, hoe moet het dan gaan met hen die zondigen omdat ze God niet gehoorzamen – dus niet naar Jezus’ voorschriften leven – ?’ (Uit 1 Petrus 4 vers 18).

Geciteerd 1: Geef ‘ongezonde’ kerkleden de juiste zorg, zodat zij weer gezond actief worden. Christelijke zorg omvat pastoraat, huwelijkscursussen, samen bidden, lezen en luisteren, training van medewerkers, netwerkondersteuning, diaconie… Een breed zorgplan is nodig om leden gezond te laten functioneren. Deze factor loopt het risico te veel aandacht te krijgen, waardoor er onbalans ontstaat in het organisme. Ons christelijke ”immuunsysteem” moet optimaal werken om aanvallen afdoende tegen te gaan. We hebben goede antwoorden nodig om kerkverlaters (of misschien zelfs Godverlaters) te helpen.

Opgemerkt 1: Wanneer ik de brieven van onze Heer aan de zeven gemeente lees, dan denk ik dat Sardes zo’n gemeente was, die bekend stond als een ‘gezonde’ gemeente/kerk. Misschien hadden ze er al zelfs al huwelijkscursussen en mogelijk waren ze daar ook al in discussie over of kinderen wel ‘zomaar’ gedoopt konden worden en of het niet beter was om ze eerst een lang traject van catechese te laten doorlopen, alvorens ze voor de keus te stellen of ze gezond genoeg meenden te zijn om gedoopt te kunnen/mogen worden of (beter nog maar) niet*.

Opgemerkt 2: Bijzonder toch dat onze Heer zo’n zwak heeft voor de gemeente in Filadelfia. En dan hebben ze daar (in onze ogen) in die gemeente toch eigenlijk niets bijzonders gedaan: ‘Ik (Zelf) heb ervoor gezorgd dat de deur voor jullie openstaat, zonder dat iemand hem kan sluiten. Want ook al hebben jullie weinig invloed, jullie zijn trouw gebleven aan wat ik heb gezegd en jullie hebben Mijn naam niet verloochend.’ (…) Omdat jullie trouw zijn gebleven aan Mijn gebod om stand te houden (te volharden in het geloof en dat door het gelovig gebruik van de ‘middelen’), zal ik jullie ook trouw zijn wanneer binnenkort de tijd van beproeving aanbreekt.‘ (Openbaring 3 uit de verzen 7-11).

Opgemerkt 3: De juiste leefstijl van een gemeente, dat is die van een patiënt. Een patiënt die te horen gekregen heeft dat hij/zij een ernstige ziekte onder de leden heeft, ook al is dat niet altijd even ‘openbaar’. Die leefstijl van een patiënt, die geldt (is nodig) voor alle leden afzonderlijk, maar ook voor de gemeente als geheel. We zullen (daarom) niet op eigen inzicht kunnen afgaan, maar heel goed hebben te luisteren naar wat onze Geneesheer ons ‘voorschrijft’ aan behandeling en medicijnen en van Hém horen/leren wat een gezonde (beter: passende!) leefstijl is voor Zijn patiënten. Hij heeft het beslist niet aan ons eigen inzicht overgelaten hoe wij zullen (samen)leven en hoe wij Zijn ‘middelen’ hebben te gebruiken! Toch zijn Zijn voorschriften niet moeilijk en is het gebruik van ‘de middelen’ die Hij ons voorschrijft zelfs van grote eenvoud te noemen. We hebben er zelfs geen geleerde ‘doctores’ (of bedreven/gedreven managers) bij nodig! Ze hoeven ons ook beslist niet veel geld te kosten…

Opgemerkt 4: We zullen niet vrezen ‘arm van geest’ te zijn (en daarom geminacht te worden) en niet menen dat we juist (eerst) een heel rijke geest moeten hebben (gevormd door veel studie bijvoorbeeld) om in het lichaam van Christus goed te kunnen functioneren. Want een arme van geest heeft honger en voelt zich zwak en wil gevoed worden door het Woord (alleen), terwijl een rijke geest zich verzadigd voelt en zich sterk weet en voortdurend de neiging heeft de (dagelijkse) voeding die het Woord biedt van minder belang te achten. Ook heeft een rijke geest de neiging om (veel/teveel) aandacht en ruimte te vragen voor de eigen (verworven) rijkdom aan kennis en wetenschap.

Opgemerkt 5: Onze Geneesheer raadt ons dan ook niet in de eerste plaats allerlei coaches aan, maar Hij wil Zelf door de Heilige Geest ons dagelijks ‘coachen’. Dat vraagt wel geloof! Dat geloof zullen allen in de gemeente opbrengen onder elkaar en voor elkaar! Ouders voor hun kinderen, Voorgangers en oudsten voor hun broeders en zusters. Wanneer men dat voor ogen houdt, dan kan het niet anders of er is ook een grote bereidheid om naar elkaar te luisteren. Het is niet zo gauw nodig een ander een weg te wijzen, een oplossing aan te reiken. Een gelovige zal geloven dat God Zelf zijn of haar leven zal leiden en daar zo nodig ook de hulp van anderen bij wil inschakelen. Maar dan zullen die anderen hem of haar wel in de hun gegeven eigen zelfstandigheid en verantwoordelijkheid hebben te respecteren!
NB. Dat geldt zelfs ook voor gemeenten/kerken onderling!

* Monica, de moeder van Augustinus, wilde haar zoon niet laten dopen… Vandaar dat ze zoveel heeft gebeden en tranen moeten plengen, ze kon geen beroep doen op wat God vast en zeker belooft bij de doop van een kind en nu moest ze zelf God zien te vermurwen…
> De doop is een ‘geloofsstuk’ en hoort in feite thuis in de Twaalf Artikelen van het geloof: We geloven één Doop… Zie hierbij ook Johannes woorden in zijn eerste brief H2 de verzen 12-14 en 26-27.

Bron citaat: RD Opinie – ‘Gezonde kerk heeft kenmerken van gezond lichaam’ – Dick Slikker MSc (1)

(1) De auteur (MSc public health) bezocht kerken in onder meer Oost-Europa en het Midden-Oosten, waar sprake is van passie en kerkgroei. Literatuur: ”Negen kenmerken van een gezonde kerk” (Mark Dever); ”Handboek gezonde gemeente” (Robert Warren).

Daarom raad ik jullie aan: Koop van Mij goud dat in het vuur gelouterd is, en jullie zullen rijk zijn; witte kleren om jullie naaktheid te bedekken, zodat jullie je niet meer hoeft te schamen; zalf voor jullie ogen, zodat jullie weer kunnen zien. Iedereen die Ik liefheb wijs Ik terecht en straf Ik. Zet jullie dus volledig in en breek met het leven dat jullie nu leiden.’ (Uit Openbaring 3 de verzen 18-19)

Bron afbeelding: Pinterest

Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie