‘Er is “één lichaam en één Geest, gelijk gij ook geroepen zijt in de ene hoop uwer roeping, één Here, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, Die is boven allen en door allen en in allen”.’ (Uit Efeziërs 4 de verzen 4-6).

Geciteerd: Omdat Christus niet (maar) één mens, maar de menselijke ‘gestalte’, het ‘zondige vlees’, de menselijke ‘natuur’ had aangenomen, daarom lijdt en sterft met Hem alles wat Hij droeg. Het is ons aller ziekte en ons aller zonde die Hij op het kruis draagt; wij zijn het, die met Hem gekruisigd worden en sterven. Weliswaar sterft het aardse lichaam van Christus, maar als een onvergankelijk, verheerlijkt lichaam staat Hij uit de doden op. Het is hetzelfde lichaam – het graf was immers leeg – en het is toch een nieuw lichaam. Zo draagt Hij de mensheid, waarmee Hj stierf, mee naar de opstanding. Zo draagt Hij nog in Zijn verheerlijkt lichaam het menszijn, dat Hij op aarde had aangenomen.

Hoe krijgen wij nu (vandaag) levend deel aan dit (verheerlijkte) lichaam van Christus, Die dit alles voor ons deed? Want dit is zeker, er is geen gemeenschap met Jezus Christus mogelijk, tenzij als gemeenschap met Zijn lichaam, waarin wij zijn aangenomen, waarin alleen ons heil ligt! De gemeenschap met het lichaam van Christus worden wij deelachtig door de beide sacramenten van het lichaam van Christus, door Doop en Avondmaal. De evangelist Johannes laat in een niet over het hoofd te ziene aanduiding de elementen van beide sacramenten, water en bloed, voortkomen uit het gekruisigde lichaam van Jezus Christus (Johannes 19 de verzen 34-35). Dit getuigenis wordt door Paulus bevestigd, doordat hij het lidmaat zijn van het lichaam van Christus geheel aan beide sacramenten bindt. (1) Doel zowel als oorsprong van de sacramenten is het lichaam van Christus.

Omdat het lichaam van Christus aanwezig is, daarom alleen bestaan er sacramenten. Niet het woord van de prediking bewerkt onze gemeenschap met het lichaam van Jezus Christus, het sacrament moet erbij komen. Doop is opgenomen worden in de eenheid van het lichaam van Christus, Avondmaal is het in stand houden van de gemeenschap, aan het lichaam. De Doop maakt ons deelgenoot van Christus’ lichaam. Wij zijn ‘in’ Christus gedoopt (Galaten 3 vers 27, Romeinen 6 vers 3), wij zijn ‘tot één lichaam gedoopt’ (1 Korintiërs 12 vers 13). Zo wordt ons in de dood van de Doop door de heilige Geest toegeëigend wat Christus in Zijn lichaam voor allen verwierf.

De gemeenschap met het lichaam van Jezus die wij ontvangen, zoals de discipelen en volgelingen van de eerste tijd die ontvingen, betekent dat wij nu ‘met Christus zijn, ‘in Christus zijn’ en dat ‘Christus in ons’ is. Vanuit een juist begrip van het lichaam van Christus ontvangen deze uitdrukkingen een duidelijke betekenis.

(1) Ook Efeziërs 3 vers 6 omvat de gehele heilsgave: Woord, Doop, Avondmaal.

Bovenstaande in het kort:

• Geen gemeenschap met Christus, tenzij als in gemeenschap met Zijn lichaam.
• Doop en Avondmaal komen voort uit het gekruisigde lichaam van Christus.
• Doel zowel als oorsprong van de sacramenten is het lichaam van Christus.
• Door de Doop eigent de heilige Geest ons toe wat Christus in Zijn lichaam voor ons mensen verwierf.
• Door het Avondmaal (deelname aan het Avondmaal) wordt de gemeenschap met Zijn lichaam in stand gehouden.

Opgemerkt: Zouden wij onze kinderen deze gemeenschap met het lichaam van Christus willen ontzeggen en onthouden omdat ze nog niet tot hun verstand gekomen zijn? Maar wat zijn dan de gevolgen wanneer we hen deze gemeenschap (voorlopig maar) wel ontzeggen en onthouden?

(Wordt vervolgd!)

Zie ook (vervolg): ‘Deel krijgen aan de gemeenschap met Christus… (II)‘, (III), (IV) en (Slot)

Bron citaat: ‘Navolging’ – Uit hoofdstuk: ‘Het lichaam van Christus’ – Dietrich Bonhoeffer – Ten Have, vijfde druk (2012)

‘De heidenen delen door Christus Jezus ook in de erfenis, maken deel uit van hetzelfde lichaam en hebben ook deel aan de belofte, op grond van het Evangelie.‘ (Uit Efeziërs 3 vers 6 – zie ook Galaten 3 : 27-29).

Bron afbeelding: Knowing Jesus – Bible