‘Daarom lachte ze in zichzelf. Zou de liefde bedrijven dan nog voor mij weggelegd zijn? – dacht ze. Ik ben immers verwelkt, en mijn man is al oud. Toen vroeg de HERE aan Abraham”: “Waarom lacht Sara, waarom vraagt ze zich af of ze op haar leeftijd nog wel een kind ter wereld kan brengen? Zou voor de HERE iets te wonderlijk zijn?”‘ (Uit Genesis 18 uit de verzen 9-15 de verzen 12-14)

Wanneer het lachen je niet vergaat, maar je geschonken wordt…

Geciteerd 1: ‘Vorstin van volken’, SARA. Zij zal tot volken worden. Dat doet Abraham voor de HERE neervallen. (Genesis 17 de verzen 15-17). Korte tijd later hoort ook Sara zichzelf noemen als moeder. Net als eerder bij Abraham (Genesis 17 : 17) wekt dat bij haar lachen op door het contrast met haar kinderloosheid. Bij haar is de gedachte van mislukte moeder nog sterk gebleven, ondanks haar naamsverandering en de stellige beloften van de HERE. Dat is ongeloof. En daarom wordt ze bestraft. Blijkbaar schaamt ze zich dan en zegt ze dat ze niet gelachen heeft.

Geciteerd 2: Sara baarde Abraham een zoon. Genesis 21 vers 2. God heeft mij een lachen gemaakt! Jubelt zij. En haar grote betekenis voor de mensheid beseffend, roept ze het uit: ‘al wie het hoort, zal met mij lachen!‘. De mensheid zal niet mislukt ondergaan in de dood. God heeft met Abraham en met Zijn zaad uit Sara (Genesis 17 vers 19, Galaten 3 vers 16) een verbond gemaakt. Dát is Sara’s betekenis voor de mensheid. Hoe duidelijk wordt haar vorstinnennaam als we bedenken dat uit haar geboren is de Grote Koning, ‘aan Wie alle macht in hemel en op aarde gegeven is‘, Die nu, ook in onze tijd, de wereld regeert.
Als de huidige wereld eens de ogen geopend werden – als die eens zouden zien de Koning op Davids troon, de Zoon des Mensen – uit Sara. Wat een plaats zou deze vorstin (naast Maria) ook in hun gedachtewereld innemen. Mislukte vrouw – naar het scheen. Vorstin – door Gods genade én door HET GELOOF! Na bestraffing om haar ongeloof – dat haar deed lachen – heeft Sara ernst gemaakt met de belofte van de HERE. Zij heeft die belofte geloofd. En het geloof geeft kracht. Ook fysieke kracht om leeuwenmuilen te stoppen, om sterk te zijn in de strijd (zie Hebreeën 11 : 33-34). Door het geloof heeft ook Sara zelf kracht gekregen (fysieke kracht, zie de kanttekening van de SV op Hebreeën 11 : 11) ontvangen om ‘zaad te geven’.

Zie ook deze blogs: ‘Over Verbond en huwelijk…(I)‘ en (II)

Bron citaat: ‘Eva’s dochters’ – door A. Janse (1890-1960) – Uitgeverij De Vuurbaak (Groningen)

‘Abraham was honderd jaar toen zijn zoon Izak werd geboren. “God maakt dat ik kan lachen”, zei Sara, “en iedereen die dit hoort zal met mij mee lachen. Wie had Abraham durven voorspellen dat ik ooit een kind de borst zou geven. En toch heb ik hem op zijn oude dag een zoon gebaard!” (Uit Genesis 21 de verzen 5-7)

Bron afbeelding: Bible Verses For You