‘Deze Boodschap (over de mensenliefde Gods, zie Titus 3 : 4-7) is betrouwbaar. Ik wil dat je hier met overtuiging over (s)preekt, opdat zij die op God vertrouwen zich erop toeleggen het goede te doen. Daar heeft iedereen baat bij.’ (Uit Titus 3 vers 8 en zie hierbij ook Micha 6 vers 8))

Geciteerd 1: De preek is bij uitstek het moment om mensen een confronterende boodschap voor te houden, stelt dr. G.A. van den Brink. Eén van die onderwerpen is de dood, onze sterfelijkheid, de godsontmoeting. We horen liever hoe we christen kunnen zijn op ons werk en met ons gedrag onze naaste voor Jezus kunnen winnen dan een preek over wat het is om met een stervend, verkankerd lichaam de grote eenmalige definitieve stap naar de eeuwigheid te gaan zetten, om als zondaar voor God te verschijnen.”

Opgemerkt: Of zou een vertroostende/troostrijke preek juist niet een veel beter voorbereiding zijn op onze dood? Het is toch niet voor niets dat onze Heidelbergse Catechismus begint met de troost van het Evangelie ons ‘voor ogen’ te stellen. Wanneer we steeds meer ervan doordrongen raken hoe groot de mensenliefde van God is, en dáár met overtuiging over preken (en spreken en naar doen), mogen we dan juist over zulke Evangelie-verkondiging niet Gods zegen biddend verwachten?! Goed spreken van onze God, de mensen getroost en met (DV!) een dankbaar hart weer naar huis sturen en met een gezamenlijke lofzang op Gods goedheid de dienst besluiten, dát dient ‘de ware eredienst‘ – zie Romeinen 12!

Geciteerd 2: De hemelse zegeningen uit Efeze 1:

• Hij heeft ons de waarde gegeven van Zijn Zoon Jezus Christus, zodat wij ons nooit meer minderwaardig hoeven te voelen.
• Hij heeft ons een plekje gegeven in Zijn gezin, zodat wij ons nooit meer alleen hoeven te voelen.
• Hij heeft ons losgemaakt van alles waar we aan vast zaten, zodat wij ons nooit meer gebonden hoeven te voelen.
• Hij heeft al onze schuld vergeven, zodat wij ons nooit meer schuldig hoeven te voelen.
• Hij heeft ons Zijn plannen bekendgemaakt, zodat wij ons nooit meer onbelangrijk hoeven te voelen.
• Hij heeft ons een toekomst beloofd waarin we zullen delen in de heerlijkheid van Jezus Christus, zodat we niet meer bezorgd hoeven te zijn voor de dag van morgen.
• Hij heeft ons Zijn Geest gegeven, zodat we voor altijd met God verbonden mogen zijn.

Op grond van bovengenoemde zegeningen mogen we gerust stellen dat wij niet alleen als gezegenden naar de (zondagse of ook wel door-de-weekse) samenkomsten gaan, maar dat we bovenal in die samenkomsten deze zegeningen met elkaar kunnen delen door gezamenlijk de Heer te prijzen en te danken. Door ons gezamenlijk te verdiepen in Zijn Woord. Dan is het niet meer nodig dat er aan het einde een soort zegenbede moet worden uitgesproken om Gods zegen te kunnen ontvangen. We zijn immers al rijk gezegend in Christus in de hemelse gewesten, met geestelijk zegeningen. We zullen steeds weer en altijd nog meer kunnen leren dáár vanuit te leven!

Bron citaat 1: RD Kerk 7 religie – ‘Dr. G.A. van den Brink voor studenten GB: Preek moet confronteren’ – door Jan van Reenen

Bron citaat 2: amen-nl/artikel/488/leven-onder-gods-zegen-deel-3-slot (link kopiëren en plakken en tussen amen-nl verbindingsstreepje vervangen door een puntje.)

“De genade van de Here Jezus Christus en de liefde van God en de gemeenschap van de heilige Geest zij met ons allen. Amen!” (Uit 2 Korintiërs 13 vers 13)

Bron afbeelding: Integrated Catholic Life