‘Banden van de dood hadden mij omvangen, angsten van het dodenrijk hadden mij aangegrepen, ik ondervond benauwdheid en smart, maar ik riep de naam des HEREN aan; Ach HERE, red mijn leven.’ (Uit Psalm 116 vers 3)

Geciteerd: Wij moeten allen Israëlieten worden, zodat ook wij God overwinnen. Hoe gaat dat toe? Niet anders dan op deze manier: Gods gericht en ons geweten kunnen elkaar onmogelijk verdragen. Gods gericht is rechtvaardig en ons geweten is zondig en strafbaar. Wanneer die twee elkaar ontmoeten, begint er een strijd op leven en dood en van angst der hel (Psalm 116 vers 3). Dat is een worsteling en zware strijd. Tenminste, als het geweten de overhand moet behouden en een Israël moet worden.
Het geweten moet God aangrijpen, waarin Hij gevangen en overwonnen kan worden: dat gebeurd alleen door Zijn belofte (!), waaraan het geweten zich stevig moet vastklampen én daaraan ook moet vasthouden (1). Totdat het gericht moet wijken en de beloofde genade alleen overblijft.
Daar wordt dan het geweten vrolijk, daar is God voor een aangevochten mens wat deze zo graag wil: vol van genade en waarheid! Want God kan niet liegen en wordt op deze manier door Zijn eigen Waarheid (2) overwonnen, die Hij Zelf al genadig had beloofd en toegezegd (3).
[Maarten Luthher: Von der Beicht, ob die der Papst macht habe zu gebieten (1521), WA 8, 178 ff]

(1) Hebreeën 10 : 23.
(2) Zie Johannes 14 : 6.
(3) Zie (ook al) Genesis 3 : 15.

Zie ook: ‘Strijden met de machtigste Engel…‘

Bron citaat: ‘Vertroost elkaar met deze woorden – Dagboek over belofte en troost’ – Meditatie 12 augustus – samengesteld en vertaald door H.C. van Woerden, sr. – Den Hertog uitgeverij (2022)

‘Wij geloven dat God ons zal redden. Aan dat geloof moeten we vasthouden, zonder te twijfelen. Want God zal doen wat Hij beloofd heeft. En laten wij op elkaar acht geven om elkaar aan te vuren tot liefde en goede werken. ‘ (Uit Hebreeën 10 uit de verzen 23-24)

Bron afbeelding: SlidePlayer