Bijzondere casus kerkrecht…

Verschaf mij recht, o God, vecht voor mijn zaak…’
(Uit Psalm 43 uit vers 1)

Geciteerd 1: De rechtbank Gelderland heeft de oud gereformeerde gemeente in Nederland (oggiN) te Ede-Wekerom (Hessenweg) in het gelijk gesteld in een kwestie waarin een lid van de gemeente twee besluiten van de kerkenraad aanvocht.
In het voorjaar van 2018 ontstond een geschil tussen de kerkenraad en het lid. De man zou te ver zijn gegaan in het contact met een getrouwde vrouw. De kerkenraad vroeg hem daarom zijn functie als organist neer te leggen. De man was het niet eens met de werkwijze van de kerkenraad. In november 2018 besloot de kerkenraad de man onder stille censuur (een tuchtmaatregel die afhouding van de sacramenten inhoudt) te zetten. Daarop vroeg de man zijn lidmaatschap op.
In juni 2020 wenste de man weer lid te worden. De kerkenraad wilde dat de man eerst openbare schuldbelijdenis zou doen.
Het lid vocht bij de rechtbank twee besluiten aan: het besluit om hem in 2018 onder stille censuur te plaatsen, alsook de weigering om hem in 2020 weer toe te laten als lid in volle rechten.

Opgemerkt bij bovenstaande citaten:
Punt 1: Stelde men deze man eerst onder ‘stille censuur’ (volgens de daarvoor gestelde regels in de Bijbel en/of de kerkorde) waardoor (toch) voor iedereen zichtbaar zou worden dat deze broeder en organist niet meer deelnam aan de vieringen van het Avondmaal of vroeg men in eerste instantie alleen om het neerleggen van zijn functie als organist?
Punt 2: Dus wat was er nu eerst: het verzoek om niet meer als organist op te treden of de (wens) het verbod van (niet) deelnemen aan de vieringen van het Avondmaal
Punt 3: Blijkbaar heeft men in deze gemeente wel de moeite genomen om het lid eerst met een ‘kerkenraad-breed’ besluit te ‘overvallen’ ook al had volgens de rechter de ‘kerkelijke communicatie’ beter gekund.

Opgemerkt 1: Dat laatste is in elk geval nog beter (en eerlijker), dan dat een predikant dat maar eens ‘op eigen houtje’ doet d.m.v. een email op zaterdagmiddag en in een telefoongesprekje op zaterdagavond direct voorafgaand aan de zondag dat er weer Avondmaal gevierd zou worden in en met de gemeente. En dat alleen omdat het kerklid besloten had om gebruik te maken van het burgerlijk en juridisch recht om in hoger beroep te gaan bij echtscheiding. En dat was dus helemaal niet naar de zin van een aantal mensen in onze kerkenraaad.
Opgemerkt 2: De voorzitter van de kerkenraad stuurde zelfs een brief aan de advocaat van ondergetekende om hem op de hoogte te stellen van het ongenoegen van de kerkenraad over dit in hoger beroep gaan. En ook kreeg ondergetekende van de betreffende voorzitter van de kerkenraad, een zogenaamde ‘vriendenbrief’ (dus niet uit hoofde van zijn ambt/functie) waarin ondergetekende op een vernederende manier werd duidelijk gemaakt dat hij zijn huwelijk onmiddellijk diende te (laten) beëindigen, zonder hoger beroep, omdat dat hij wist (hij had daar alle belang bij) dat het toch niet meer goed zou komen en daar wist hij een nog een heel (zelf verzonnen) verhaal bij te vertellen ook.
Opgemerkt 3: Ook werd door deze voorzitter ondergetekende bezworen geen emails aan de nieuwe predikant met commentaar op prediking of liturgie of gekozen liederen of wat dan ook toe te zenden. Blijkbaar waren ze ‘doodsbenauwd’ dat de nieuwe predikant dat nog zou willen lezen en misschien wel serieus nemen ook… En dat terwijl ondergetekende zijn commentaar toch altijd ‘inleverde’ bij leden van de kerkenraad (en broeders en zusters) zonder leesverplichting en/of commentaar terug…
Opgemerkt 4: Ondergetekende heeft aan de betreffende predikant (inmiddels met emeritaat) gevraagd om de afhouding van het Avondmaal met redenen omkleed (dus meer dan “er zijn grenzen”, waar hij in email, telefoongesprek en zelfs voorafgaand aan het Avondmaal mee schermde) samen met een ouderling met ondergetekende te bespreken of anders zijn excuses aan te bieden over de wijze waarop hij een onthouding heeft trachten te forceren met (blijkbaar!) ook gebrek aan goede gronden om ondergetekende deelname aan het Avondmaal te ontzeggen. Maar aan dat verzoek is dus nooit voldaan. Wel hoorde ondergetekende van leden van de kerkenraad dat het inderdaad een solo-optreden van de predikant was geweest en dat zij het (daarom) aan hem overlieten hoe hij daar mee wilde omgaan… Je zou toch denken dat het behoorlijk (naar Bijbels advies en kerkrecht) was geweest dat ‘de kerkenraad’ de predikant ook voor een keuze van één van de twee hiervoor genoemde ‘opties’ hadden gesteld.
Opgemerkt 5: Dat ondergetekende geen gebruikt heeft gemaakt van de mogelijkheid om in beroep te gaan bij een classis (wat wel eens is voorgesteld), dat is omdat hij inmiddels gemerkt had, hoe men gebruik wist en weet te maken – binnen eigen kerkelijke en burgerlijke gemeente – van allerlei zwartmakerij van mijn persoon (lasteren!) bij broeders en zusters (waaronder predikanten). En wanneer zelfs je echtgenote en kinderen worden aangezet* om daar aan mee doen, kom dan nog maar eens aan je recht!
Opgemerkt slot: Het is echter beslist en wel degelijk van veel belang dat dit soort zaken – die het daglicht niet verdragen kunnen! – toch volledig aan het licht komen en worden gebracht. Het moet degenen die het betreft volledig duidelijk worden gemaakt dat ze zulk kerkelijk onrecht (en meer, daar bleef het niet bij!) niet zonder gevolgen kunnen begaan en laten voortbestaan! Want het is een ramp voor kerk en maatschappij wanneer men het begaan van zulk soort onrecht niet meer zou willen ont-dekken (maar bedekken) en benoemen en bestraffen, want men werpt daarmee en daardoor wat bijeen hoort uiteen! **

* Hierbij kan zeker een vergelijk worden gemaakt met communistische landen waar kinderen worden opgezet tegen ouders, die geen aanhangers waren/zijn van het communistische systeem en haar leiders, en die op de scholen en universiteiten opgeroepen werden om zelfs ook hen aan te geven bij het bewind en hen mee te helpen veroordelen tot verbanning, gevangenisstraf of doodstraf.
** Huwelijken, gezinnen, families en broeders en zusters en andere medemensen.

Bron citaten: RD Kerk & religie – ‘Rechter stelt kerkenraad oggiN Ede-Wekerom in het gelijk’ – door Redactie kerk

‘De naam des HEREN is een sterke toren; de rechtvaardige ijlt daarheen
en is onaantastbaar.’ (Uit Spreuken 18 vers 10)

‘De rechtvaardigen vinden redding bij de HEER,
Hij is hun toevlucht in tijden van nood.
De HEER heeft hen altijd geholpen en bevrijd,
Hij bevrijdt hen ook nu van de zondaars, Hij redt hen,
want zij schuilen bij Hem (niet tevergeefs).
(Uit Psalm 37 de verzen 39-40)

Bron afbeelding: Pinterest (zie hierbij ook de woorden van Spreuken 18 vers 10)

Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie