‘Jezus zei: ‘Kom achter Mij, en Ik zal u vissers van mensen maken!’’
(Uit Mattheüs 4 vers 19)

Opgemerkt 1: Driemaal gaat het mis met de mens/mensheid! De eerste keer gebeurde dat in het paradijs, maar toch mag de mensheid dan de aarde gaan bewonen en bewerken. Maar het blijkt al dat niet de ‘sterke’ mens (Kaïn), die de aarde in cultuur kan en gaat brengen, maar dat de zwakke Abel (briesje, ademtocht) de gunst van God geniet en de zegen ontvangt bij het offer dat hij brengt. De mens begint de aarde te ‘veroveren’ maar het wordt een wereld van geweld. Alleen Noach vindt genade bij God en mag Zijn profeet zijn. Dan mag na de zondvloed de mens opnieuw de aarde gaan bewerken en in bezit nemen met de zegen van God, maar opnieuw blijkt de mens dat niet te willen en kunnen: de torenbouw van Babel kan nu alleen nog gestopt worden door de spraakverwarring die God zendt.
En dan neemt God – nadat het 3x is misgelopen met de mensheid* – helemaal Zelf de zaak ter hand en dat door de roeping van Abraham en Sarah en die krijgen niet een ‘perfecte natuurlijke zoon’ om ‘het cultuurmandaat’ eindelijk toch in praktijk te gaan brengen onder Gods zegen, maar het volk Israël wordt Gods dienende – niet heersende! – (en lijdende) knecht in deze wereld en mag mee helpen om Gods Zoon (de tweede Adam) in deze wereld geboren te laten worden. En ook Hij kwam niet om te heersen en om het Godsvolk onder Gods zegen alsnog ‘het cultuurmandaat’ in praktijk te laten brengen, maar om Zijn volgelingen vissers van mensen te maken. Dienaren van het komende Koninkrijk van God. En zij moeten erop uit de wereldzeeën op, niet met trotse schepen met het opschrift ‘Christianity rules the waves’, om de wereld te ‘veroveren’ en daarover te heersen, maar met kleine vissersscheepjes (met de kruisvlag hoog in top) of als passagiers op handelsschepen om hun dienende taak te volvoeren en de mensen – die zich laten dopen en lid werden/worden van een gemeente van Jezus Christus – te leren hoe zij – in navolging van hun aller Meester – hun dienende taak in ‘kerk en wereld’ in praktijk hebben te brengen.

Opgemerkt 2: Het voortbestaan en de groei van Christus gemeente zal (daarom) hier op aarde niet bestaan uit (vooral) kinderen verwekken en opvoeden in/door christelijke gezinnen, maar door de verkondiging en toepassing van het Evangelie met Woord en daad. Hoe wij de opdracht ‘zoekt eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid’ in praktijk zullen brengen (jong en oud), zal een zaak zijn van gebed en leven bij Gods Woord. En dat dit (nu) werkelijk zo ligt voor wie volgelingen van Jezus Christus zijn geworden, dat kunnen we o.a. begrijpen uit de woorden van onze Heer in Matteüs 19 vers 12 maar ook uit woorden van Paulus zoals die te lezen zijn in 1 Korintiërs 7.

Opgemerkt slot: Goed, het is hier allemaal in wat kort bestek, maar Gods Woord is hierover zo duidelijk, dat we ons verbazen zullen (moeten!) dat wij christenen het al zo lang niet goed (meer) begrepen hebben! We leven in een gevloekte wereld en de zuchtende schepping wacht met reikhalzend verlangen op het openbaar worden van de kinderen Gods bij de wederkomst van onze Heer. En tot die tijd mogen wij weten dat onze Heer gezeten is aan de rechterhand van God en dat Hém alle macht gegeven is in hemel en op aarde en dat Zijn kinderen zich tot de Wederkomst zich niet vergeefs inzetten voor de verbreiding van Zijn Koninkrijk. Of dat nu gebeurd in huwelijk- en gezinsverband of juist niet.

* Driemaal is scheepsrecht betekent meestal: ‘als iets twee keer niet gelukt is, lukt het de derde keer vast wél’. Je kunt het ook gebruiken als je iets voor de derde keer probeert, dus min of meer als ‘ik probeer het nog één keer’.

NB. Dus christenen zullen zich juist bij uitstek inzetten voor de zwakken en zorgbehoevenden (zie ook Handelingen 20 vers 35). Dat is dus niet een soort ‘neventaak’ naast het ten uitvoer brengen van het ‘cultuurmandaat’ (zoals het toch min of meer zo gezegd werd tijdens de Woordverkondiging).

Leestips: Matteüs 19+20 (geheel) en 1 Korintiërs 7 (geheel).

N.a.v. Woordverkondiging zondagmiddag 16 juli 2023 in NGK ‘De Burcht’ in Barneveld.

‘Een ongetrouwde man draagt zorg voor de zaak van de Heer en wil de Heer behagen. Een getrouwde man draagt zorg voor aardse zaken en wil zijn vrouw behagen, dus zijn aandacht is (noodzakelijkerwijs, het is dus beslist niet verkeerd!) verdeeld. Een ongetrouwde vrouw en een meisje dat nog niet getrouwd is, dragen zorg voor de zaak van de Heer, en wel zo dat ze God met heel hun lichaam en geest God toegewijd zijn (zou dat ongetrouwde vrouwen nog beter afgaan dan mannen?). Maar een getrouwde vrouw draagt zorg voor aardse zaken en wil haar man behagen. Ik zeg dit in uw eigen belang, niet om u aan banden te leggen, maar om jullie tot onberispelijk gedrag (en daar hoort ook het elkaar behagen van man en vrouw bij, zie o.a. de verzen 2-7) en tot onverminderde toewijding (in de gegeven omstandigheden!) aan de Heer te brengen.’ (Uit 1 Korintiërs 7 uit de verzen 32-35)

Bron afbeelding: Scripture Images