‘Uw Woord is een lamp voor mijn voet, een licht op mijn pad.’
(Uit Psalm 119 vers 105)
Geciteerd: Als de overheid niet beschermend optreedt richting het leven van een embryo, is het de taak van de kerk haar daarop aan te spreken.
Die oproep doet Arthur Alderliesten, directeur van Schreeuw om Leven, in ”Recht op leven. Aanzet voor een bio-ethiek van het levensbegin”. Het manuscript is het sluitstuk op zijn masterstudie theologie en ethiek aan de Theologische Universiteit Kampen | Utrecht. In het boek reflecteert Alderliesten op actuele medisch-ethische ontwikkelingen, vanuit het gedachtegoed van de Duitse theoloog en ethicus Dietrich Bonhoeffer (1906-1945).
Opgemerkt 1: Er is een tekort aan predikanten, maar we leiden wel theologen op die de overheid namens de kerk(en) (welke?) moeten kunnen aanspreken. Maar waar en wanneer het gebed voor de overheden in de samenkomsten van de gemeenten aan het ‘uitsterven’ is, daar hebben de theologen al helemáál geen (Bijbelse) grond meer onder de voeten voor hun spreken met de overheid. Blijkbaar lukt het de theologie-opleidingen niet meer om voldoende aspirant predikanten aan te trekken en/of op te leiden voor hun taak in de gemeenten en verder is de Woordverkondiging op allerlei andere manieren op haar retour. Dan is het zout bezig haar kracht te verliezen en dient het uiteindelijk nergens meer toe dan om weggeworpen te worden. Bij dergelijke ontwikkelingen in de kerken moet het ons toch niet bevreemden dat samenleving en overheid inmiddels geen antenne meer hebben voor wat christenen beweegt. En daar zouden dan nu ‘onze’ theologen wat aan moeten en kunnen (gaan) doen?
Opgemerkt 2: We klagen wel dat je tegenwoordig niet meer met ‘zonde(n)’ en ‘zondebesef’ moet komen aanzetten bij de mensen, maar als de gemeenten van Jezus Christus daarover niet meer geleerd worden uit Gods Woord, wie kan er dan nog wat beginnen in kerk en samenleving ten bate van het ‘goede leven’ en bescherming van dat leven?
Opgemerkt slot: We mogen blij zijn dat Dietrich Bonhoeffer geen kans gekregen heeft om zijn ‘Ethik’ uit te werken. Het zou de zegen van zijn eerdere schrijfwerk eerder weggenomen hebben dan daarmee bekroond. Wij moeten goed beseffen dat de leden van Christus gemeenten wel altijd weer goede Woordverkondiging nodig hebben om met liefde en wijsheid – die God ons dagelijks wil schenken op het gebed – in deze wereld bezig te kunnen zijn. En ook vandaag mogen christenen rekenen op de liefde en wijsheid die ons geschonken wordt door de kracht van de heilige Geest. Dát besef (geloof!) zal ze beslist ook minder afhankelijk maken van de theologen met al hun ‘dikke-boeken-wijsheid’ en juist dát is altijd weer hard nodig! Maar vinden we dat geloof nog in onze tijd en is dit geloof in feite niet al heel lang altijd weer ‘met een lampje’* te zoeken geweest binnen onze kerken?
* Alleen in een leven met en bij de lamp van Gods Woord te ontdekken!
> Leestips: Dietrich Bonhoeffers eigen woorden over de noodzaak van doorgaande Woordverkondiging in de eerste én ook de volgende blogs:
‘Welzalig de man die Gij kastijdt, HERE, die Gij onderwijst uit uw wet.’
(Uit Psalm 94 vers 12)
Bron afbeelding: Bible Portal
JC33NL - Christelijk geloven in Nederland 