‘Geliefde broeders en zusters, vertrouwt niet elke geest. Onderzoek altijd of een geest van God komt, want er zijn veel valse profeten in de wereld verschenen.’ (Uit 1 Johannes 4 vers 1)

Geciteerd 1: Eerst legde de predikant (1) uit wie er tot dat kleine kuddeken behoren: „Dat zijn Jezus discipelen, Zijn kinderen, Zijn volk. Van nature zijn we wolven. Vijanden van God. Met een goddeloos of juist een godsdienstig leven. Maar wat in de natuur niet kan, dat kan bij God wel: wolven die veranderd worden in schapen.”
Opgemerkt 1: Goddelozen – wanneer er in de Bijbel gesproken wordt over dat wij van nature goddelozen zijn – die zijn niet zomaar gelijk te stellen met wolven die de kudde bedreigen. In de kudde leven ook vette en sterke schapen, die de zwakkere en jonge dieren in de kudde zomaar kunnen (en willen) verdringen, maar die worden door de Herder wel door het gebruik van Zijn stok en staf gewaarschuwd om hen van dat verkeerde gedrag af te brengen. Wolven dat zijn de grote bedreigers van en bedriegers in de gemeente, die de kudde het volgen van de Goede Herder willen beletten om ze te kunnen verslinden.

Geciteerd 2: De kleinste lammetjes horen al bij de kudde, ook al weten ze het zelf niet. Maar zij hebben geen rust voordat ze die Herder hebben leren kennen.
Opgemerkt 2: De gedoopte gemeente bestaat uit schapen en lammetjes en geen enkel dier van de kudde hoeft zich af te vragen of hij of zij misschien (nog altijd) een wolf/wolfje is. En de schapen en lammetjes die kennen de stem van de Herder. Ze worden geboren in de kudde waar die stem van de Herder hen altijd weer toespreekt en daarom horen ze het ook wanneer er een andere stem klinkt. (2)

Geciteerd 3: Pas later kunnen zij (die zoekende lammetjes – AJ) door terugleidend licht vertellen hoe de Heere in hun leven is begonnen. Hoe Hij door de tucht en de spiegel der wet hen van alles afgebracht heeft, alle dingen schade en drek geacht.”
Opgemerkt 3: Wat moeten die pas bekeerde/gedoopte heidenen zich dan lange tijd ongelukkig hebben gevoeld. Nog niet door ‘de tucht en de spiegel van de wet van alles afgebracht’ moesten ze al wel verkeren in de gemeente van Jezus Christus, tot ook zij ‘door terugleidend licht’ konden vertellen hoe het eindelijk toch zo ver met hen gekomen was.

Geciteerd 4: In de tweede helft van de preek legde ds. Van de Kieft uit dat het Christus ten diepste niet ging om Zijn kudde of om Zichzelf. „Hij ziet hoger, het gaat Hem om de eer van Zijn Vader. Dat staat in Johannes 6: 36. „Want Ik ben uit den hemel nedergedaald, niet opdat Ik Mijn wil zou doen, maar den wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft.”
Opgemerkt 4: Maar wat was de wil van de Vader? Dat geen dier van de kudde verloren zou gaan! Dat was en is zuivere Vaderliefde. Geen eerzuchtige Vader, maar een liefdevolle Vader. En de Zoon heeft de Vader lief en daarom volbracht Hij de wil van de Vader.

(1) Tijdens de bidstond voor de synode van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland (GGiN) stond ds. D. E. van de Kieft uit Urk dinsdagavond stil bij de tekst uit Lukas 12:32: „Vreest niet, gij klein kuddeken, want het is uws Vaders welbehagen, ulieden het Koninkrijk te geven.”
(2) Of leven ze misschien in een deel van de kudde dat door wolven is weggevoerd van het volgen van de Goede Herder en horen en (her)kennen ze de stem van de Goede Herder nauwelijks of niet (meer)?

Zie ook: ‘Waartoe zijn wij uitverkoren‘ en ‘Eerst-kunnen-verhalen-over-een toeleidende weg‘

Bron citaat: RD Kerk & religie – ‘„Een ware christen wordt van een wolf veranderd in een schaap”’ – van RD-verslaggever.

‘Broeders en zusters – alle schapen en lammetjes worden toegesproken! Zie 1 Johannes 2 : 12-14 – , laten we elkaar liefhebben, want de liefde komt uit God voort. Ieder die liefheeft is uit God geboren en kent God. Wie niet liefheeft kent God niet, want God is liefde. En hierin is Gods liefde ons geopenbaard: God heeft Zijn enige Zoon in de wereld gezonden, opdat we door Hem zouden leven. Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat Hij ons heeft liefgehad en Zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen over onze zonden.‘ (Uit 1 Johannes 4 de verzen 7-10)

Bron afbeelding: Pin on the Lord