De koninklijke bruiloft (1)

2 Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een zeker koning die voor zijn zoon een bruiloft bereid had, 3 en hij stuurde zijn slaven eropuit om de genodigden voor de bruiloft te roepen. Maar zij wilden niet komen. 4 Opnieuw stuurde hij slaven eropuit, andere, en hij zei: Zeg tegen de genodigden: Zie, ik heb mijn middagmaal gereedgemaakt; mijn ossen en de gemeste beesten zijn geslacht, en alle dingen zijn gereed. Kom naar de bruiloft. (…)
8 Toen zei hij tegen zijn slaven: De bruiloft is wel bereid, maar de genodigden waren het niet waard. (uit Matteüs 22)

(…) “Als u iemand bent die zijn nood en ellende voelt en hartelijk verlangt naar de troost en de liefde van Christus – spits dan uw oren en strek uw hart uit naar Christus. Houd het voorbeeld van deze koninklijke bruiloft vast (vgl. Matthéüs 22:1-14). Want Hij laat u hier zien dat het Zijn wil is dat u Hem ook zult kennen en in Hem zult geloven. Dat wil zeggen: Christus heeft in Zijn hart een veel hartelijker trouw en liefde voor u, dan ooit een bruidegom voor zijn lieve bruid gehad heeft. Hij verlangt ook van u dit oprechte vertrouwen en deze hartelijke vreugde in Hem – veel groter dan ooit een bruid voor haar bruidegom gehad heeft.

Er is daarom reden genoeg om uzelf vanwege uw ongeloof te schamen en tegen uzelf te zeggen: ‘Kijk, kan de liefde zo’n hartelijk vertrouwen, zo’n grote blijdschap geven tussen een aardse bruid en bruidegom – terwijl dit leven maar kortstondig en vergankelijk is? Waarom verheug ik mij dan niet veel meer over mijn goede en trouwe Zaligmaker Jezus Christus? Hij heeft immers Zichzelf voor mij, geheel tot mijn eigendom, gegeven. Weg met dat schandelijke ongeloof, waardoor mijn hart nu niet vol blijdschap en eeuwige vreugde is!

Ik hoor en weet toch dat Hij door Zijn Woord tegen mij zegt dat Hij mijn lieve Bruidegom wil zijn? Zou er dan nog een andere en hogere vreugde en blijdschap kunnen zijn? Daarom zal ik met mijn ogen, oren, gedachten, hart en met mijn hele leven meer aan mijn lieve Zaligmaker hangen – meer nog, dan een bruid aan haar bruidegom hangt. Terwijl die, als zij een vrome en een goede bruid is, niets liever ziet en hoort dan haar bruidegom, ja, ook als zij hem niet ziet of niet bij zich heeft, dan hangt toch haar hart aan hem, zodat zij aan niets anders méér kan denken dan aan alleen hem.”

1 Op mijn bed zocht ik in de nachten
Hem Die ik innig liefheb,
Ik zocht Hem, maar ik vond Hem niet.
2 Ik dacht: Laat ik toch opstaan en in de stad rondtrekken,
door de straten en over de pleinen,
Hem zoeken, Die ik innig liefheb…
(Uit Hooglied 3)

(1) Dit citaat is uit een preek over Mattheüs 22 vers 1 tot 14, gepreekt op de 20ste zondag na Trinitatis 1537. De Zondag Trinitatis (ook wel Zondag van de Heilige Drie-eenheid genoemd) is de oud-kerkelijke naam voor de zondag na Pinksteren. De zondagen tussen Trinitatis en Advent (vier weken voor Kerst) hebben als naam de rangorde na Trinitatis (Eerste zondag na Trinitatis, Tweede zondag na Trinitatis enz.). Deze benamingen worden in oude preken en doopregisters wel eens gebruikt in plaats van de gewone datum. Het aantal zondagen na Trinitatis is afhankelijk van de Paasdatum. Caspar Cruciger (1505-1548), een goede vriend en collega van Luther, die deze Postillepreek heeft weergegeven, gebruikte hiervoor een handschrift van Georg Rörer (1492-1557). Rörer was zeer bedreven in het nauwkeurig opschrijven van Luthers preken en tafelgesprekken.

Maarten Luther: Evangelium des XX. Sontags nach Trinitatis. Matth. 22., Crucigers Sommerpostille, vgl. WA 22, 338, 15-37

Bron: Wilt u deze Luthercitaten ter kennismaking doorsturen aan uw vrienden. Er zijn geen kosten aan verbonden. Voor het aanmelden/afmelden van deze wekelijkse citaten kunt u gebruikmaken van dit e-mailadres info@maartenluther.com en van deze website: www.maartenluther.com (contact op de homepage)