De twee Verbondstafels: God wil wonen bij ons mensen…

Beide stenen tafels van het Verbond, die identiek waren, kregen een plaats op aarde bij de mensen, bij Gods volk (1). God verklaarde en toonde hierbij en hiermee Zelf te wonen op aarde in het midden van Zijn volk. Zie de Bijbelteksten hieronder.

15 Toen keerde Mozes zich om en daalde van de berg af met de twee tafels van de getuigenis (verbondsteksten) in zijn hand, tafelen, die aan beide zijden beschreven waren: aan de éne en aan de andere zijde waren zij beschreven. 16 De tafels waren het werk Gods en het schrift was het schrift Gods, op de tafels gegrift.

19 En zodra hij de legerplaats genaderd was en het kalf en de reidansen zag, ontbrandde de toorn van Mozes; hij wierp de tafels uit zijn hand en verbrijzelde ze aan de voet van de berg.

5 De Here nu zei tegen Mozes: Zeg tot de Israëlieten: jullie zijn een hardnekkig volk. Indien Ik ook maar één ogenblik in jullie midden zou optrekken, zou Ik jullie vernietigen. Nu dan, doe jullie sieraden af, dan zal Ik zien, wat Ik jullie doen zal. 6 En de Israëlieten onthielden zich van sieraden, van de berg Horeb af.

14 Toen zei Hij: Moet Ik zelf meegaan om u gerust te stellen? 15 En hij zei tot Hem: Indien Gij zelf niet meegaat, doe ons vanhier niet optrekken. 16 Waaraan zal anders geweten worden, dat ik en uw volk genade in uw ogen gevonden hebben, dan doordat Gij met ons meegaat? Immers daardoor zijn ik en uw volk afgezonderd uit alle volken, die op de aardbodem zijn. 17 En de Here zei tot Mozes: Ook deze zaak, waarover gij gesproken hebt, zal Ik doen, omdat gij genade in mijn ogen gevonden hebt en Ik u bij name ken.

1 De Here zei tegen Mozes: Houw u twee stenen tafels net als de eerste, dan zal Ik op de tafels de woorden schrijven, die stonden op de eerste tafels, welke gij verbrijzeld hebt.

27 De Here zei tot Mozes: Schrijf u deze woorden op, want op grond van deze woorden heb Ik met u en met Israël een verbond gesloten. 28 En hij was daar bij de Here veertig dagen en veertig nachten, brood at hij niet en water dronk hij niet, en Hij schreef op de tafels de woorden van het verbond, de Tien Woorden.

29 Toen Mozes van de berg Sinai afdaalde, – de twee tafels van de getuigenis (verbondsteksten) nu waren in de hand van Mozes, toen hij van de berg afdaalde – wist hij niet, dat de huid van zijn gelaat straalde, doordat hij met Hem gesproken had. 30 Toen Aäron en al de Israëlieten Mozes zagen, zie, de huid van zijn gelaat straalde, en zij durfden hem niet naderen.

(Bovenstaande teksten uit Exodus 32-34, NBG)

2 Onze brief zijt gij, geschreven in onze harten, kenbaar en leesbaar voor alle mensen, 3 daar gij toont een brief van Christus te zijn, door onze dienst opgesteld, niet met inkt geschreven, maar met de Geest van de levende God, niet op tafelen van steen, maar op tafelen van vlees in de harten.

17 De Here nu is de Geest; en waar de Geest des Heren is, is vrijheid. 18 En wij allen, die met een aangezicht, waarop geen bedekking meer is, de heerlijkheid des Heren weerspiegelen, veranderen naar hetzelfde beeld van heerlijkheid tot heerlijkheid, immers door de Here, die Geest is.

(Bovenstaande teksten uit 2 Korintiërs 3, NBG)

(1) God gaf één van de tafels dus niet een plek in de hemel.
Dit bericht werd geplaatst in Bijbel, Gemeente, Israël. Bookmark de permalink .

Plaats een reactie