‘Want wie onderscheidt jullie? En wat hebt jullie, dat je niet ontvangen hebt? En indien jullie het dan ontvangen hebben, wat beroemt jullie je, alsof je het niet ontvangen hebben?‘ (Uit 1 Korintiërs 4 vers 7).

Geciteerd: Als we twijfelen en falen, mogen we ons geloof verankerd weten in de kerk die al twintig eeuwen belijdt dat Jezus Christus Heer is, en die doorgaat ook als wij niet verder kunnen. We hoeven ons geloof niet uit te vinden. We mogen het ontvangen. Daarom kan het zo heilzaam zijn voor moegestreden evangelischen om samen de geloofsbelijdenis op te zeggen.
Ook gereformeerden ervaren dat vaak als verrijkend, maar om andere redenen. In de traditionele gereformeerde liturgie speelt de kerkganger geen rol van betekenis, afgezien van de collectebijdrage. De preek en daarmee de prediker staan zo centraal, dat al het andere overschaduwt wordt.

Opgemerkt 1: Ons geloofsanker slaat zich niet vast in de kerk, maar in de levende God en Zijn vlees geworden Zoon. Dat belijdt de kerk nu al meer zo’n tweeduizend jaar en de gelovigen zullen elkaar helpen om hun geloofsanker steeds weer in dié vaste grond te slaan. Dat elkaar helpen kan dan inderdaad ook gebeuren door het met elkaar opzeggen van een gezamenlijke geloofsbelijdenis in een samenkomst.

Opgemerkt 2: In de gereformeerde liturgie zijn (sinds de Reformatie) – net als in de eerste gemeente(n) – in de (zondagse) samenkomsten van Christus’ gemeente de bediening van Gods Woord en die van de sacramenten Doop en Avondmaal weer centraal gesteld. Dat de leden van Christus’ gemeente daar tot rust komen om te zitten aan de voeten van hun Heer om te luisteren en ontvangen, dat is helemaal naar Gods Woord en (dus) naar Gods bedoeling. En in Christus’ gemeente wordt van de gedoopte leden (jong en oud) verwacht dat ze niet alleen actief zullen luisteren (‘altijd weer willen horen wat de Geest tot de gemeente te zeggen heeft’), maar ook (geloofs)actief meebidden en meezingen. Het is de boze in de kaart spelen om van dit gebeuren in een samenkomst van Christus’ gemeente een karikatuur te maken door een vergelijk te trekken met mensen die op zondag niets beters weten te doen dan zich laten vermaken in een stadion of in een theater bij een cabaretier of die achter een scherm gaan zitten om zich te laten vermaken. Dit soort consumptiegedrag levert inderdaad niet meer op dan tijdelijk goed en men kan er (en van die consumeerders) geen groei en vrucht voor het koninkrijk van God van verwachten. Maar van het ‘consumeren’ van Gods Woord en de sacramenten kunnen en zullen we dat juist wel verwachten (o.a. Jesaja 55 : 1-3 en 10-11). Het je begeven naar en bijwonen van een (‘traditioneel gereformeerde’) samenkomst van Christus’gemeente is een dankbare (actieve) geloofsdaad en geloofsbelijdenis naar God en naar elkaar. En wij mensen hebben daar verder niets ‘bijzonders’ aan toe te voegen, want anders zou er toch in mensen geroemd kunnen/moeten worden. En de jeugd de collectezakken laten ronddragen is echt niet meer dan een doekje voor het bloeden*.
*’Een doekje voor het bloeden’ staat voor een (te) kleine troost.

PS.
Wat nut ons een gereformeerde liturgie?

• Een gereformeerde liturgie is sober en kost ons (relatief) weinig geld, tijd en energie (en dat/die kunnen we dan anders/elders/beter besteden).
• Alhoewel de voorganger (op en naast de kansel) het meeste werk verricht, heeft de voorbereiding van de verkondiging van Gods Woord en ook de bezinning op en voorbereiding van waarvoor gebeden en gedankt zal worden en welke Psalmen en (andere) liederen gezongen zullen worden al eerder in de week plaatsgevonden. En dat voorbereidende werk zal natuurlijk (deels) ook altijd weer in overleg en samenwerking met leden van de gemeente plaatsvinden.
• Wanneer m.n. Psalmen gezongen worden (onder eenvoudige begeleiding van organist of combo), dan is de opvoedkundige waarde groot. Psalmen moet je leren kennen en waarderen door ze altijd weer te (her)lezen en te zingen (ook thuis). Ook zal het voorbereidende werk van organist en combo dan (relatief) minder inspanning (tijd, energie, geld) kosten.
• Een gereformeerde liturgie zorgt voor herkenbaarheid en ondersteunt (daarmee) ook de eenheid binnen de gemeenten/kerken in eigen land, maar zeker ook daarbuiten.
• Een gereformeerde gebeds- en aanbiddingsliturgie is – naar het onderwijs van onze Heer en de apostelen – eenvoudig en sober en daarmee ook voorbeeldig en leerzaam voor het bidden thuis en op het werk.
• Een gereformeerde liturgie is gericht op het (op)bouwen van Christus’ gemeente op het enige Fundament dat er (al) ligt met het goud, zilver en de edelstenen van Gods Woord.

Bron citaat: ND Opinie – ‘Zowel de evangelische als de gereformeerde liturgische tradities lijden aan eenzijdigheid’ – door Anne Looije (schrijver, volgt ontwikkelingen in het evangelicalisme wereldwijd).

‘Waarom je geld betalen voor iets dat geen brood is, je loon besteden aan iets dat niet verzadigen kan. Luister aandachtig naar Mij en je zult ruimschoots te eten hebben en genieten van een overvloedig maal. Leen Mij je oor en kom bij Mij, luister en je zult leven.’ (Uit Jesaja 55 de verzen 2-3)

Bron afbeelding: Biblia