(…) 25 Jezus​ zei tegen haar (Martha): Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven, 26 en een ieder, die leeft en in Mij gelooft, zal in eeuwigheid niet sterven; gelooft je dat? 27 Zij zei tegen Hem: Ja, Here, ik heb geloofd, dat U bent de ​Christus, de ​Zoon van God, die in de wereld komen zou. (Uit Johannes 11)

HC Zondag 17 – Wat nut ons de opstanding van Christus?

[Catechismuspreek over de Twaalf Artikelen, derde preek op paasdag, 1533, zonder tekstopgave]

Bij dit artikel over de opstanding van onze Heere Christus uit de dood hoort ook een sterk en vast geloof. De woorden ‘Christus is opgestaan’, moeten met grote letters in het hart worden geschreven. Zo groot als hemel en aarde, zodat ik niets anders zie, hoor, denk of weet dan dit artikel, zodat ik nu meen dat er in de hele schepping verder niets anders geschreven staat.

De apostel Paulus spreekt ook dikwijls over de opstanding. Als een goede onderwijzer is hij er altijd met hart en mond mee vervuld. Luister maar: ‘Hij heeft ons levend gemaakt met Christus, en heeft ons met Hem opgewekt, en heeft ons met Hem in de hemel gezet’ (vgl. Efeze 2 : 5 vv). En: ‘Ik leef, echter niet meer ik, maar Christus leeft in mij’ (vgl. Galaten 2 : 20). Verder zegt Paulus: ‘Wie wil de uitverkorenen van God beschuldigen? God is het, Die rechtvaardig maakt. Wie wil verdoemen? Christus is het, Die gestorven is. Ja, wat meer is, Die ook opgewekt is’ (vgl. Romeinen 8 : 33 vv).

Als wij het ook zo zouden geloven, dan hadden wij een leven zonder zorgen en een sterven zonder vrees. Want dit geloof zou ons dan leren dat Christus niet alleen voor Zichzelf is opgestaan, maar dat Hij zo met ons is verbonden dat het ook ons betreft. Ja, dat ook wij in Zijn opstanding zijn geschreven en begrepen en door Zijn opstanding zelf ook zullen opstaan en eeuwig met Hem zullen leven. Onze opstanding en ons leven is reeds in Christus begonnen. En wel zo zeker, alsof het al gebeurd was, behalve dat het nu nog verborgen is en nog niet is geopenbaard.

Wij moeten dit artikel voortaan zo nauwkeurig bezien dat alle andere dingen op aarde niets meer hebben te betekenen. Als u vandaag een christen ziet sterven en begraven worden, en niets anders dan dood en stof ziet, en overal om u heen alleen de dood heerst – dat u dan toch door het geloof een ander beeld ziet verrijzen. Namelijk dat u geen graf, dood en stof meer ziet, maar puur leven, een prachtige en heerlijke tuin of een groene weide, met daarin alleen nieuwe, levende en vrolijke mensen (vgl. Jesaja 65 : 17 vv en Openbaring 21 : 1 vv).

Maarten Luther: Predigten des Jahres 1533, vgl. WA 37,67,32 20 (verkort)

Bron tekst: “Maarten Luther – Mijn enige troost – 365 dagen met de Heidelbergse Catechismus” samengesteld door H.C. van Woerden, Den Hertog uitgeverij.

Bron afbeelding:  SlideShare